Marty Werkman:
Van de webmaster van
OVinBoskoop kreeg ik een hoeveelheid foto's
toegestuurd. Marty heeft op zijn eigen pagina een oproep
geplaatst maar daar draag ik graag aan bij zodat
hieronder de oproep ook geplaatst is. De reacties zijn
niet overdonderend dus ik probeer het nog een 2e keer
voor hem.
In eerdere brieven heb ik
de halte-verzameling van Marty laten zien en als derde
en laatste keer een drieluik in drie tinten. Marty
stuurde ook diverse boeiende Youtube tips en 1 daarvan
staat hieronder. Geen oude bussen maar de 10 grootste
wagens op dit moment.
Haltes en Abri's:
Toelichting bij elke foto.
|
Texelhopper
 |
|
Een HUB halte.
toelichting HUB
Busstation Dieverbrug. Prima
geregeld door de provincie Drenthe.
Het vervoer werd
uitgevoerd door Taxi Dorenbos maar Qbuzz rijdt hier
nu alweer diverse jaren met buslijnen 20 en 28. Taxi
Dorenbos blijft wel in beeld. (foto via Philip S.)(met
dank aan Dion van A.)
 |
|
Geen foto gemaakt in het verleden maar op 30-07-2011.....
 |
|
Uit 'betrouwbare bron' vernomen dat deze abri in Rome
zou staan (?)
 |
Tekeningen:
Van Martijn ontving ik een serie zelfgemaakte tekeningen waarvan ik
elke volgende busbrief een exemplaar zal laten zien. Martijn
ontwerpt deze tekeningen om in een game te gebruiken en hij geeft
zelf een toelichting op het waarom en hoe.
Omdat ik voor een creatief project samen met iemand
een bus wil gaan maken voor in een computerspel wat tegenwoordig
heel populair is: Grand Theft Auto 5.
Dat spel klinkt misschien wat gewelddadig en niet helemaal als een
plek voor een prachtige nostalgische bus maar tegenwoordig is dat
spel online ook al op zo'n manier aangepast dat mensen het spel ook
voor een soort dagelijks leven gebruiken maar dan anders. De één
speelt een politieagent, de ander een buschauffeur, een crimineel,
een ANWB medewerker. Dus voor die doelgroep is zo'n nostalgische bus
natuurlijk wel prachtig. En ik zelf ben bezig met het opnemen van
een videoclip met beeldmateriaal opgenomen in dat spel. Dus
uiteraard wil ik in die video ook een aantal keren de bus een
verschijning geven. Waarschijnlijk is deze informatie voor
niet-gamers niet te volgen, maar ik ben er zelf erg enthousiast over
en het heeft met mooie nostalgische bussen te maken, dus dat kan
weinig kwaad om te vertellen denk ik.
Deze keer een tekening van een lijn zonder
dienst....maar wel met een bestaande nummerplaat. De VF-99-ZG is een
Volvo met Hainje opbouw en wagenparknummer 125 bij de BBA. De bus
reed van 1989 tot 2001. De 2e foto laat een voorbeeld uit de
werkelijkheid zien, een broertje of zusje van de 125. De foto
daaronder is een foto van 3 bussen in miniworld voor het computerspel.
fotograaf niet bekend
NZH Museum:
En toen opeens vroeg vriend Conrad of ik wat zag in een bezoekje
aan het museum. Een prima optie gezien het bar slechte weer dus
een bezoekje in een overdekte ruimte was een aanrader. Na een
gemoedelijke ontvangst en meerdere adviezen omtrent het
beschikbare materieel, gingen wij op onderzoek uit en we raakten
al snel in gesprek met vrijwilliger Hans die ons liet zien hoe
de bolramer 5023 onder handen wordt genomen om er weer een
waardige museumbus van te maken. Dat is geen kleinigheid want
veel van de onderdelen moeten handmatig vervaardigd worden maar
met deze toegewijde liefhebbers gaat dat op termijn zeker lukken.
De 5023 reed ooit bij de
ZuidOoster in Gennep van juli 1962 tot december 1977. Daarna
ging de bus naar Oss en
toen in 1987 Zeeland als crossbus en in 2008 kwam de
uitgevloerde bus in handen van het NZH museum. De foto's geven
vast wel een indruk over de uitgebreide werkzaamheden waardoor
het gaat gebeuren dat er een bus tevoorschijn komt zoals hij
ooit nieuw is geweest.
Er was trouwens nog wat hilariteit omdat ik zag dat de 6580
aanwezig was en daar heb ik menig dienst zelf mee gereden dus
dat vertelde ik aan Hans. 'Oh die schoenendoos bedoel je.' Nee
gaf ik aan, wij noemden de 6700 serie schoenendozen maar in
Delft noemden wij de serie rond de 6580 een wipkip omdat als
deze kleine busjes over de bruggen in de Delftse binnenstad
reden, het er wel een beetje uitzag als een wipkip. Toen ik op
mijn telefoon opzocht dat ik zelfs kon vertellen hoe vaak ik
ermee gereden had (27 keer) moest Hans hartelijk lachen om zulke
administratie.
Als slotfoto zijn 2 liefhebbers te zien die mochten poseren in
de cabine van de aan de muur bevestigde 6944. De achtergrond met
het gangpad is op de muur achter de cabine geverfd waardoor het
een geslaagde realistische indruk maakt.
Klik op het logo voor de homepage van het museum.
Twee Provinciën Goliath 2e keer:
Zie voor de eerste keer de
vorige busbrief waarin ik vroeg of iemand meer informatie
had over dit voertuig. En gelukkig was er de oplettende
lezer Willem D. die mij voorzag van gedetailleerde gegevens.
Zoals op de foto's staat vermeld heeft Willem D de plaatjes
van deze stichting over R'kerk. Ik had het in brief 180 toe
kunnen voegen maar ik heb gekozen om er een 2e keer over te
berichten.
Een Scania-Vabis/Goliath had een
opbouw van de ZABO en kreeg wagennummer 241. Er konden 62
personen vervoerd worden. Dit type was heel modern met
luchtverversing en had radio met microfoon aan boord.
Het was eigenlijk een semi dubbeldekker of anderhalf-dekker. Als
je binnen kwam, ging je als chauffeur in een verlaging zitten en
de passagiers beneden ook. Voor de passagiers boven was er maar
1 opstap en het was dus niet zoals in Engeland en er waren ook
geen staanplaatsen. Geen volledige dubbele vloer dus. Deze bus
werd o.a. ook ingezet voor schoolzwemmen wat natuurlijk
aangenaam was door de luchtverversing.
De TP/RAGOM zocht eind 50-er jaren een nieuw bustype voor het
vervoer op de drukke lijndienst naar Rotterdam. In overleg met
carrosseriebouwer ZABO ontstond de zogenaamde Goliathbus. Hij
werd gebouw op een Scania Vabis- chassis omdat dit merk door de
lage vloer geschikt was om de opbouw ook laag te houden.
Er werden drie bussen van dit type gebouwd: de TP240 (74
passagiers) en de 241 en 242, ieder voor 62 personen. Het bleef
bij drie exemplaren, omdat de Rijksdienst Wegvervoer nadien geen
goedkeuring meer verleende voor deze toch unieke constructie.
Bij de latere NS treinrijtuigen keerde deze interieurindeling
overigens min of meer weer terug. De foto van de zitplaatsen
laat duidelijk zien hoe dat gebeurde. Een beetje lenigheid was
toch wel een vereiste denk ik zo....
Volkswagen Crafter:
Onlangs kwam ik de eerste foto
tegen van deze bus en omdat in Haaglanden EBS de vervoerder
is, zag ik deze wagens al voor me in onze regio. Dat zal
vermoedelijk (je weet het nooit) niet gebeuren maar het
triggerde wel een collega om er iets mee te doen en Martijn
Rotteveel was toevallig in de omgeving van de concessie
Waterland en schoot er wat plaatjes. Het vermoeden
bestaat dat deze buurtbusjes niet zo lang meer rijden voor
EBS want kwam er al een tegen zonder lijnfilm, ov-chipkaart
apparatuur en boordcomputer dus of ze krijgen een facelift
of ze worden al uitgekleed. Ik denk het laatste want de
wagens 9001-9002 en 9003 stammen uit 2011. Vervanging van
deze busjes zal op 10 december plaatsvinden door blauwe
busjes van M-net.
Clip:
Twee extreme clips. Een om het parkeerprobleem op
te lossen en in de tweede clip wordt een onvoorzichtige asociale
automobilist gestraft. Toekomst?
Uitsmijter(s):
Een fietscaravan om te beginnen,
gewoon omdat het een creatieve milieuvriendelijke indruk maakt.
De 2e foto laat zien dat het OV best comfortabel kan zijn.
Op de 3e foto is te zien dat ouderwetse en moderne informatie
voorziening elkaar zo nu en dan nog nodig hebben.
En de laatste foto zou een abri kunnen zijn maar met de tekst Grand Café
wordt zelfspot in ere gehouden.
Busbabbel:
Deze keer een voorval uit de vorige eeuw,
ik meen ergens in de jaren negentig. Gewoon een dag in december waarop
het geijzeld had dus niets aan de hand....Ik reed stadsdienst in Delft,
nou ja 'reed' was een groot woord. Ik schuifelde zoveel mogelijk in de
hoop dat andere weggebruikers dat ook zouden doen. Niet veel bij de
stoeprand rijden want de wegenbouwers hebben de gewoonte om een straat
een beetje bol te maken zodat b.v. het regenwater beter afgevoerd wordt.
Uiteraard lukte dat heel vaak al moesten passagiers dan een hogere stap
nemen niet vanaf het trottoir maar vanaf de rijweg. De meeste passagiers
die het gewaagd hadden om op de bus te gaan wachten, begrepen mijn
werkwijze gelukkig. Maar het was natuurlijk wachten op een tegenvaller.
Dat kwam eraan toen ik een oudere dame met stok en een volle tas bij de
halte zag. Een hoge instap zou niet succesvol eindigen dus er zat maar 1
ding op en ik stuurde netjes langs de stoeprand. Mevrouw was mij
dankbaar en nam plaats. En ja hoor bingo, ik kon gas geven wat ik wilde
maar de wielen draaiden vrolijk rond op de gladde ondergrond en mijn
pogingen om weer in de richting van het midden van de weg te komen waren
vergeefs. Langzaam maar zeker draaide ik blijkbaar de ijslaag enigszins
kapot waardoor ik iets grip kreeg en na meerdere 'aanlopen' kon ik weer
verder. Bij de volgende halte stond een meneer demonstratief op zijn
horloge te kijken. Dat is een van die dingen die van chauffeurs
slechtgehumeurde mensen maakt. Je worstelt je door de ellende, komt bij
een halte waar iemand staat die nooit het openbaar vervoer neemt maar nu
eventuele schade aan zijn auto wil vermijden en dat type verwacht dan
blijkbaar dat een bus boven de natuurwetten staat en vrolijk met
spijkerbanden door het leven huppelt. De ontvangst, en dat zal niemand
verbazen, was nogal ijzig wat te verwachten was met dit weer. Helaas zal deze man zijn overstap niet gehaald hebben. Eenmaal
begonnen met het tarten van het noodlot, krijg je de volle laag want
niet veel later stond er iemand bij de halte met een kerstboom. Al
geruime tijd wordt het vervoer van kerstbomen vergemakkelijkt door de
boom in een soort plastic condoom te wringen maar in die jaren was dat
nog niet algemeen geaccepteerd dus deze klant had een boom bij zich die
ietsje ruimte innam. Wat doe je dan? Ik had geen zin meer in discussies
dus ik werd erg klantvriendelijk en liet de passagier achter instappen mét de kerstboom. Daar werd erg dankbaar op gereageerd en dan zakt de
koele sfeer direct. Eindelijk een persoon die het snapt. De rest van de
rit ging prima en in mijn binnenspiegel had ik steeds zicht op en
sfeervol beeld en dat is in zulke dagen ook wat waard. Toen deze meneer
uitstapte met zijn boom wenste hij mij fijne feestdagen en die raad heb toen
maar opgevolgd ;-)
Busbios(coop)
film(pjes)
Voor de busbios kreeg ik een tip
opgestuurd van Marcel K. Het is een fraai gemaakte documentaire over
museumbus MB200 3681. Dezelfde bus waar ik de vorige busbrief mee
afsloot.
|
Een risicovol grapje
tegenwoordig
 |
Vroeger mocht dat gewoon bij
de spoorwegen
 |
En promotie over een lijntje kan dat wel?
 |
Weet je
waarom de drie koningen niet getrouwd waren?
Nee
Het waren drie wijzen.
De pastoor komt Marieke tegen op straat. Wat is er Marieke? Je
kijkt zo triestig.
"Och meneer pastoor" zegt Marieke, "u weet dat mijn vriend
drinkt, maar nu krijg ik de laatste tijd ook nog slaag."
"Dat is wel erg" zegt meneer pastoor, maar probeer hem toch maar
te vergeven!"
"Dat heb ik al drie keer geprobeerd meneer pastoor, maar hij
heeft een maag van beton!"
Een echtpaar was
boodschappen aan het doen en het was druk in het dorp. Druk
winkelend merkt de vrouw opeens dat ze haar man kwijt is…
Ze wist dat ze nog veel te doen hadden en werd erg kwaad. Ze
rommelde in haar handtas om haar mobieltje te zoeken.
Toen ze het gevonden had, belde ze haar man en vroeg hem waar
hij toch gebleven was.
Haar man antwoordde kalm: “Liefste, herinner jij je die
juwelierszaak nog waar we 5 jaar geleden waren en waar je
helemaal verliefd werd op die diamanten halsketting die we toen
helaas niet konden betalen.
Maar ik vertelde je toen ook dat ik hem eens op een dag voor je
zou kopen”. De ogen van de vrouw vulden zich met tranen, ze
begon zacht te huilen en terwijl ze een snik probeerde te
onderdrukken.
Ze fluistert: “Ja, die juwelierszaak herinner ik me zeker nog”.
“Nou”, zei hij, “ik zit in ‘t café er naast !”
Tot slot:
De inkt is op dus ik ga er een eind aan breien maar
niet zonder mijn dank uit te spreken aan alle inzenders en
meedenkers waardoor het voor mij iedere keer weer een verrassing is
wat ik kan samenstellen. De hoop is natuurlijk dat dit niet alleen
voor mij geldt maar zeker ook voor alle lezers. De indruk bestaat
dat het nog steeds lukt dus op naar busbrief 182 ;-)
Als afsluiter heb ik alvast mijn kerstkaart geplaatst met daarop een
MB200 die zich door het winterse weer een weg baant.
Graag tot de volgend jaar.
Hartelijke groeten
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl
of busbriefbode@gmail.com)
Wijsheden:
Er zullen altijd mensen in je leven zijn die
stenen op je pad gooien, maar het hangt van jezelf af wat je er van
maakt, een muur of een brug...
Je bent onbetaalbaar, daarom verhogen we je
salaris maar niet meer.
Mensen maken fouten, maar om er een puinhoop van
te maken heb je een computer nodig.
terug naar de
