terug naar de
     
 9 augustus 2023

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
 
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
   
   
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - Co (Indonesië) - Vakantie (3x) - Oron - Marty - Abri's - Martijn - RTM - Kleding - Clips
 
Uitsmijters: Schoolbus 2x - Instapdeur - Lifter
Busbioscoop: Buscamper en India
Busbabbel: Gele rijders
 
 

Het is vakantietijd en dat merk je (op dit moment van schrijven) aan alles dus ook aan het weer ☂. De busbrief blijft niet achter want ik heb van een aantal lezers vakantiefoto's toegestuurd gekregen. Geen gewaagde kiekjes van luierende lezers maar tijdens hun uitstapjes werd er soms aan mij gedacht en maakte men een foto van het aanwezige busmateriaal. De herkomst van de bussen blijft voor mij onduidelijk, behalve het land waar ze rijden natuurlijk, maar als onderdeel van deze vakantie-editie is plaatsing een fluitje van een cent om mijn dank op die manier te laten merken. Verder aan aantal bekende hoofdstukken maar ook een paar opvallende nieuwe items. Je komt ze vanzelf tegen als je begint met lezen. Veel plezier. 


      
Goud van Oud:

Elektrisch rijden is 'hot' en velen onder ons gaan er misschien vanuit dat dit een recente ontwikkeling is (uitgezonderd de trolleybussen). In deze rubriek laat ik zien dat in Engeland al heel lang geleden zonder uitlaatgassen werd gereden. De zwart-wit foto laat een dubbeldekker zien met prominent op de voorzijde de aanduiding 'electrobus'. Dit model reed aan het begin van de vorige eeuw dus al in Londen, de foto dateert van 1908. Wie een Engelstalige toelichting wil lezen moet op de link klikken. Deze vorm van vervoer beviel alle partijen uitstekend maar het grote geld had meer interesse in de andere fossiele brandstof en dus stierf dit initiatief een zachte dood. Maar nu, iets meer dan een eeuw later is er kentering ontstaan en kwamen de elektrische bussen alsnog in beeld. Niet vrijwillig maar onder druk van de politiek, het klimaat en de economie kon er een nieuwe verdienmodel gestart worden onder een milieuvriendelijk imago. Het voorbeeld daarvan staat op de rechter foto maar dat zal een overbodige verwijzing zijn.....

Een korte toelichting: In het eerste decennium van de 20e eeuw bereikte het vervoer een omslagpunt. Zou de toekomst aan benzine, elektriciteit of zelfs stoom liggen? Het toneel was klaar voor een beslissende confrontatie toen 's werelds eerste praktische elektrische bussen in juli 1907 door de straten van Londen reden. Ze waren schoon, stil, betrouwbaar en rookvrij, in tegenstelling tot hun tegenhangers op benzine die alom werden beschimpt vanwege hun oorverdovende geluid en de slechte geuren.
Electrobussen, zoals ze werden genoemd, waren meteen een hit bij de pendelaars van de hoofdstad en het vooruitzicht van een succesvolle uitdaging voor de verbrandingsmotor werd door pers en publiek met vreugde begroet. "De ondergang van de door benzine aangedreven omnibus is nabij", voorspelde de Daily News. "De electrobus is waarschijnlijk een grotere rivaal dan de benzinebus, niet alleen voor de paardenbus maar ook voor de tram", concludeerde Douglas Fox, 's lands meest vooraanstaande ingenieur en ontwerper van veel van de spoorwegen ter wereld tijdens de bijeenkomst van september 1908 van wat nu de British Science Association is.

           


       
Indonesië 2003:
Tussen al de foto's die ik van Co mocht ontvangen, kwam ik ook vakantiefoto's van hem tegen uit 2003 en omdat ik in mijn intro al aangegeven heb dat vakantiefoto's enigszins centraal staan in deze busbrief, heb ik hieronder 3 vormen van OV in Indonesië geplaatst. Op de eerste foto is een redelijk gangbare bus te zien van het busbedrijf Damri op Java. Even googelen laat zien dat dit bedrijf intussen wel wat modernere bussen heeft rijden dus het voertuig op deze foto zal onder de oldtimers vallen.
Op de 2e foto is het kleinschalige vervoer op Bali met een lage instap......en op de derde foto is de vervoermethode te zien die in het verre Oosten vaker opvalt.

 


       


Zwitserland


Kroatië


Malta


Zwitserland:
Van Theo kreeg ik een aantal foto's van zijn uitstapje naar o.a. Zwitserland en deze foto's zijn uit Luzern om precies te zijn. Er vallen direct 2 zaken op. Ten eerste hebben ze daar geen hekel aan gelede bussen en ten tweede rijden daar veel trolleybussen. Het elektrische netwerk van Luzern wordt nog steeds uitgebreid en hier dus een paar voorbeelden.

 

Kroatië:
Van Teun kreeg ik de volgende 2 foto's van zijn vakantie in Kroatië. De foto's zijn gemaakt in Novigrad en de reden van deze foto's is niet alleen het feit dat er Arriva op de bussen staat want dat is daar de grootste vervoerder op dit moment maar Teun ontdekte dat er een wagenparknummer vaag zichtbaar was. In Novigrad zal het wagenparknummer 1609 zijn maar daaronder is nog zichtbaar dat er ooit 8332 gestaan heeft. Dat zou dan de 8332 zijn die in 2018 naar Kroatië geëxporteerd moet zijn.
Het originele kenteken is BP-DP-78 geweest.

 

Malta:
En dan een oude bekende. Vele busbrieven kregen een literair karakter door de inzendingen van Arjen. Hij stopte ermee om elke busbrief te voorzien van zijn hand maar onlangs kreeg ik weer mail van hem (een digitale vakantiekaart) en ik plaats graag zijn bijdrage mede omdat Malta een geliefde plek was en nog is voor busliefhebbers want daar reden de oudste modellen nog in actieve dienst. Meer daarover via deze link naar een toelichting over het busvervoer op Malta.


      
John Oron - Veiligheid:
Wat zijn dit nu weer? Het zijn zogenaamde checklinks.
2 varianten, de gele zit continu aan de wielmoeren vast linksachter, dit om te checken of de wielmoeren niet aan het loslopen zijn.
Krijgen ze een andere vorm, dan loopt of lopen er een of meer wielmoeren los. Het linkerachterwiel heeft bij het halteren het meest te verduren gezien de aandrijving op dit wiel. Door de wieldruk en door de schroefdraad heeft het linkerachterwiel het meeste kans tot loslopen.
Betekenis: Checklinks = controleerlinks!

De rode variant geeft aan dat deze wielmoeren na het vervangen van het wiel nog nagetrokken moeten worden.

Bij vrachtwagens zie je ze ook, dit zijn die gele plastic puntjes die naar elkaar toe wijzen.


   
Marty Werkman - Halteborden:
Van de webmaster van OVinBoskoop kreeg ik een hoeveelheid foto's toegestuurd. Marty is nogal opvallend aanwezig in zijn woonomgeving. Ter illustratie is op de eerste foto te zien dat halteborden een verzamelobject zijn maar wel altijd waar hij een gevoel bij heeft, dus niet volstrekt willekeurig. Ook dient vermeld te worden dat deze borden niet zijn ontvreemd maar eerlijk geschonken!

Op de schutting is ook het 3e haltebord vanaf links op de tweede foto herkenbaar. Op dit haltebord is in klein formaat de complete loopbaan van Marty te lezen.
Met 4 opeenvolgende vervoersbedrijven en als favoriete wagenparknummers de 8563 en de 9285.
De 8563 is op 10-04-2010 "Mar Werkman" gedoopt ter nagedachtenis aan Marianne Werkman. De bus droeg haar naam daarna prominent aan de voorzijde.
De 9285 was de favoriete MB200 van Mart bij Westnederland.

De derde foto is het oudste haltebord dat hij bezit. Deze is van de voormalige busmaatschappij Citosa waaruit later Westnederland is ontstaan. Mart schrijft: deze halte heb ik gekregen van oud controleur Anne de Jong.

De vierde foto. Mart schrijft: dit was mijn allereerste haltebord dat ik ooit heb gekregen van de huisschilder van Citosa/Westnederland, Rinus van Vliet uit Boskoop, in 1978. De halte heeft oorspronkelijk gestaan in Gouda bij de gemeentebedrijven. Dit is dus een originele bushalte zoals hij vroeger langs de weg heeft gestaan.

De laatste foto verklaart de kleur waar Marty als aanhanger van de 'Pink Panther beweging' mee door het leven gaat en geloof me hij gaat daar heel ver in. In de volgende brief meer foto's.


       
Haltes en Abri's:
Het blijft boeiend om steeds maar weer foto's van bijzondere abri's te kunnen plaatsen in alle denkbare posities en uitmonsteringen. Op de volgende foto's is een kunstwerk te zien van een vrolijk gezelschap dat de kale abri behoorlijk opfleurt. Ik gok op een arbeiderswijk ergens in Engeland. De 2e foto is een schuilplaats voor wachtende passagiers waar men in ieder geval gedacht heeft om de boel wat op te frissen met een kleurrijke muurschildering.
De derde foto laat een bushalte zien met sanitaire voorzieningen al heb ik daarbij mijn bedenkingen en moet de nood wel heel erg hoog zijn om hier gebruik van te willen maken. Het kan ook zijn dat iemand dat Shitty er zelf op aangebracht heeft om te protesteren tegen de belabberde situatie.
De laatste abri betreft ook geen uitnodiging om het OV te gaan gebruiken. Dit zou volgens Google ergens in Frankrijk moeten zijn in de regio Normandië. Er wonen circa 300 inwoners in Mosles dus de lokale belasting is blijkbaar niet voldoende om er een fatsoenlijke haltevoorziening te verzorgen.

 
     
 

 


       
Tekeningen:
Van Martijn ontving ik een serie zelfgemaakte tekeningen waarvan ik elke volgende busbrief een exemplaar zal laten zien. In busbrief 147 heb ik een van die tekeningen al eerder gebruikt als intro plaatje. Martijn ontwerpt deze tekeningen om in een game te gebruiken en hij geeft zelf een toelichting op het waarom en hoe.

Omdat ik voor een creatief project samen met iemand een bus wil gaan maken voor in een computerspel wat tegenwoordig heel populair is: Grand Theft Auto 5.
Dat spel klinkt misschien wat gewelddadig en niet helemaal als een plek voor een prachtige nostalgische bus maar tegenwoordig is dat spel online ook al op zo'n manier aangepast dat mensen het spel ook voor een soort dagelijks leven gebruiken maar dan anders. De één speelt een politieagent, de ander een buschauffeur, een crimineel, een ANWB medewerker. Dus voor die doelgroep is zo'n nostalgische bus natuurlijk wel prachtig. En ik zelf ben bezig met het opnemen van een videoclip met beeldmateriaal opgenomen in dat spel. Dus uiteraard wil ik in die video ook een aantal keren de bus een verschijning geven. Waarschijnlijk is deze informatie voor niet-gamers niet te volgen, maar ik ben er zelf erg enthousiast over en het heeft met mooie nostalgische bussen te maken, dus dat kan weinig kwaad om te vertellen denk ik.


      
RTM 38:
De RTM is in een eerdere busbrief al eens genoemd maar van inzenders kreeg ik onlangs zelf geschoten plaatjes van deze gerestaureerde bus van de SVA (Stichting Veteraan Autobussen). Fred schreef: Hier een paar foto’s van de veteranenclub die ingezet werd voor de huurdersdag van het wonen (het oude Vestia) in Hoogvliet.
Altijd welkom om een keertje deze bus in het zonnetje te zetten. Voor de gegevens verwijs ik graag naar de webpagina van het SVA over deze RTM38 (de wasbeer). Is 'ie mooi of is 'ie mooi? Volgens de 4e foto werd er in die tijd ook gereden als 'sneldienst' maar neem van mij aan dat het woordje snel in die tijd een ander tempo aangaf dan tegenwoordig.

 

       
Kledingpresentatie:
Oud medewerker Henk L van Westnederland kwam in zijn spullen nog een stukje geschiedenis tegen en wilde dat mij niet onthouden. De publicatiefoto's van het moderne kledingpakket van Westnederland in 1990. Een paar jaar later wijzigde Westnederland in de ZWN Groep en kwam er opnieuw aangepaste kleding. Oudere chauffeurs uit mijn regio herkennen vast wel een paar van deze mannequins.
Henk L schrijft mij: "Voor mij was het omschakelen naar dit uniform wel leuk omdat ik hier vanuit mijn functie helemaal bij betrokken was. Onlangs ging ik met Arriva naar Noordwijk en trof daar een wat oudere chauffeur en ik heb hem deze foto laten zien. Hij wist het nog precies en merkte op dat de kleding en vooral de bijbehorende schoenen het beste waren wat hij in zijn werktijd heeft gedragen.
Misschien leuk voor de ouderen onder ons om in de busbrief (die ik erg graag lees) de foto‘s te plaatsen?"

Met alle plezier dus hieronder. Klik op een foto voor een grotere leesbare versie.

           

 


       
Clip:
In deze brief 2 clips. Ik heb er meer maar ik bewaar er nog een paar voor de volgende busbrief.....
Het eerste filmpje (klik op de foto) laat een chaos zien waarvan er op internet meerdere circuleren. In Nederland mopperen we vaak op verkeersdeelnemers omdat ze zich niet aan de regels houden. In dit filmpje kun je zien dat we een erg braaf volk zijn vergeleken met het verkeer dat je hier ziet 'rijden'. Het kan nooit goed blijven gaan maar die voorvallen zijn er vast uitgeknipt.

Het tweede clipje duurt iets langer (bijna 3 minuten) maar is de moeite waard. Max is er niets bij vergeleken in de Formule 1. Het zou wel leuk zijn als we iets soortgelijks in Nederland ook kunnen organiseren. Ik ben vóór.
(Tip) Deze race moet niet op een volledig scherm bekeken worden vanwege het bescheiden bestandsformaat waardoor een vaag beeld ontstaat.

               


       

Uitsmijter(s):
Creatief omgaan met een afgeschreven Amerikaanse schoolbus kan op vele manieren. De eerste 2 foto's laten de mogelijkheden op 2 manieren zien. Op de 2e foto zien we een rijstijl die niet past bij het originele motorvermogen want een wheelie maken met een standaard bus lukt de grootste wegpiraat niet. Heb ik ongelijk dan wil ik graag de beelden zien.....Wel gaaf om een bus als monstertruck te zien.

Op de andere 2 foto's zijn opvallende zaken te zien. De witte bus heeft een wel heel erg huiselijke instapdeur en op de 4e foto is een manier van vervoeren te zien waar we slechts verbazing over kunnen ervaren. Dat de fiets voorop een bus vervoerd wordt, is niet echt vreemd want dat is op meerdere plaatsen in de wereld gebruikelijk maar dat de fietser er nog op zit is wel bijzonder, alleen al omdat hij het uitzicht van de chauffeur belemmerd.....
 

       
Busbabbel:

Afgelopen week moest ik eraan denken dat het OV er vroeger overzichtelijk uitzag vergeleken met tegenwoordig. Ik bedoel daarmee het uiterlijk en de uitstraling. Ooit was er een tijd waarin het OV in het hele land min of meer hetzelfde eruit zag. Voor die tijd waren er vele vervoersbedrijven met hun eigen kleurstelling en hun eigen keuze van materiaal. WSM voerde b.v. de kleur blauw, Tensen in het rood, TET rood/wit, Citosa groen, RTM (zie boven) en in veel gevallen had men vaak al enige gele carrosseriedelen. In de jaren zestig was na een lange aanloop, die begon vlak na de oorlog, het idee opgevat om meer uniformiteit te ontwikkelen. Zodoende werd uiteindelijk door alle bedrijven aan het eind van dat decennium besloten om het streekvervoer in een uniforme kleur geel landelijk in te voeren. Helaas duurde dit slechts circa 20 jaar want eind jaren tachtig werd deze verplichting weer losgelaten. Dat was niet helemaal onverwacht want in die jaren begon men geld te ruiken in het OV door het materiaal te voorzien van reclame. Niet een bord op de dakrand zoals al vaak werd toegepast maar rondom. Na een voorzichtige start is daarna nog de totaalreclame in beeld gekomen waardoor je in veel gevallen niet meer kan zien met welk bedrijf je te maken hebt. De kleur die onder al die reclame zat werd daardoor niet belangrijk meer. Het gele tijdperk was voorbij.
Als je toen een sneldienst had, was dat te zien aan de rode letters in de filmkast. Daar kon men nu ook mee gaan stoeien en zo ontstonden afwijkende kleuren om de 'sneldienstinfo' rondom op de bus uit te breiden en werden er daarna, en nu nog, namen verzonnen om bepaalde lijnen op te laten vallen. Voorbeelden genoeg zoals Interliner, Cityliner, Regioliner en RRReis. Een andere uitvinding is RandstadRail. Aangepaste busuitvoeringen met een ander uiterlijk, aangepaste routes en haltevoorzieningen. De bedoeling is ongetwijfeld goed om verschillende redenen maar in het OV bos wordt het vinden van de juiste bomen voor de incidentele reiziger steeds lastiger. Maar dat boeit blijkbaar niet echt want snelheid, gestrekte lijnen en dus buiten de dorpskernen om rijden zijn bepalend geworden.
Als liefhebber van het OV in die genoemde 20 gele jaren vind ik het allemaal erg spijtig want herkenbaarheid in het OV is voor veel passagiers aangenaam en die gele kleur zag je van verre al opdagen want ander wegverkeer reed en rijdt voor het grootste deel niet in het geel. Ook alle halteborden in Nederland werden toen in geel uitgevoerd en ook dat is voor de gebruikers van het OV een pluspunt. Hierbij denk ik niet aan de dagelijkse reizigers maar de 'zo nu en dan' reiziger had daar baat bij. Een geel haltebord was al van verre herkenbaar. Nu zijn er bedrijven die alle halteborden b.v. groen hebben gemaakt. Letters op een groene achtergrond zijn veel minder goed leesbaar dan op een gele achtergrond en tevens gaat een groen bord op in de omgeving, zeker als er in de zomer veel blad aan de bomen en struiken zit. Gezeur en geneuzel zal een deel van jullie zeggen. Dat kun je vinden als je ervaren bent in het OV maar ga zelf eens ergens naar toe waar je niet bekend bent en probeer eens wijs te worden uit het OV aanbod. Ik wens je sterkte.
Daarnaast is de betekenis van de kleur geel niet onbelangrijk. De kleur staat voor vreugde, geluk, verstand en energie. Geel produceert een verwarmend effect, stimuleert vrolijkheid. Tot zover Google en daar valt voor mij weinig aan toe te voegen. O ja, waarom zouden veel smileys geel zijn.....?.


     
Busbios(coop) film(pjes)

2 films deze keer. De eerste is er eentje om verbaasd over te zijn dat er zoveel vernuft mogelijk is in een eigentijdse supercamper. Jaja, de busbrief is niet alleen voor historische zaken op busgebied.
Het 2e filmpje laat een onverschrokken 'piloot' zien in India waar het bijschrift aangeeft dat het een extreem agressieve chauffeur betreft maar ik denk dat hij doortastend en geconcentreerd deze langste Mercedes van Azië bestuurt, beoordeel het zelf maar.
De  eerste film is circa 17 minuten en de 2e duurt 13.30 minuten.
Ik kan er een uitgebreide beschrijving van geven maar ik denk dat gewoon bekijken voldoende is.

 

 


       
      
 

Jantje loopt langs het gemeentehuis en wordt aangesproken door een Amerikaanse toerist: "Waarom wappert er bij jullie de driekleur, wat is de betekenis van rood, wit en blauw?"
Jantje zegt: "Dat heeft te maken met de belastingen in Nederland: als we de aanslag in de bus krijgen, worden we rood van woede, als we vervolgens het te betalen bedrag lezen, trekken we wit weg om ons vervolgens blauw te betalen!"
De Amerikaan knikt begripvol en antwoordt: "Bij ons is het precies hetzelfde, alleen zien wij er nog sterretjes bij!"

Goed middel tegen snurken ....
Een handelsvertegenwoordiger, doodmoe, komt aan in een kleine gemeente waar maar 1 hotel is.
Tot overmaat van ramp: alle kamers zijn bezet.
Hij smeekt de receptie: Geef me een bed, maakt niet uit waar, maar ik moet absoluut kunnen uitrusten.
Wel, zegt de hotelier, ik heb hier een tweepersoonskamer waar er maar 1 bed beslapen is.
Als je met die man op een akkoord komt om de kamer en de prijs ervan te delen, is dat voor mij goed.
Maar, ik waarschuw je, hij snurkt geweldig. Het is zelfs zo erg dat alle gasten 's morgens hun beklag erover maken.
Maakt niks uit, antwoordt de vertegenwoordiger. Ik ben veel te moe om daarover te klagen.
De twee mannen komen tot een akkoord en nemen het avondeten aan dezelfde tafel.
's Morgens komt de handelsvertegenwoordiger als eerste de trap af om naar het ontbijtzaaltje te gaan.
Vrolijk fluitend en welgemutst de hotelbaas groetend.
Dat is bijzonder, zegt deze. Zo welgezind ? Heb je goed geslapen? Heeft hij niet gesnurkt?
Geen moment, zegt de vertegenwoordiger, geen enkel moment.
Hoe is dat in Godsnaam mogelijk, zegt de hotelbaas.
Heel eenvoudig, zegt de vertegenwoordiger. Ik kwam een beetje later dan die man de kamer binnen.
Hij lag al op zijn bed. Ik heb hem een kus gegeven op zijn achterwerk en gezegd: Goedenacht, schoonheid.
En die kerel heeft de hele nacht rechtop gezeten in zijn bed om mij in de gaten te houden.

 


   

Tot slot:
Mijn fanclub ziet er niet onaardig uit zoals op onderstaande foto zichtbaar is, ik weet alleen niet welke schoonheid bij welk emailadres hoort dus ik zal nog even in onzekerheid moeten blijven. Helaas is het leeftijdsverschil aanmerkelijk dus ik zal mij maar weer bezig gaan houden met het bij elkaar zoeken van materiaal voor de volgende busbrief. Ach, ik ben van de straat en vermaak me prima. Nu even adempauze en ik wens alle lezers een aangename zomer toe. Op vakantie of thuis, als je je maar 'happy' voelt. Toen ik begon schreef ik over het natte weer maar ik kan nu op 9 augustus afsluiten met de belofte dat de komende dagen de zon de overhand krijgt.

Graag tot de volgende keer.

Hartelijke groeten

       
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl of busbriefbode@gmail.com)
     

Wijsheden:
      

Als je doet wat je leuk vindt, hoef je ooit meer te werken.

Het leven is soms te vergelijken met het maken van een glijbaan in de sneeuw,
Eerst moeten we flink aanstampen, daarna een paar keer glijden tot je denkt dat het in orde is
om dan onderuit te gaan.

Leven we te snel of te langzaam? Geen verschil, de wekker loopt ook voor ons op tijd af.

terug naar de