18 juli 2014

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
   
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - Olaf Horn - Bakkerarchief - Reďncarnatie - Buitenland - Abri's - Tattoobus - Cuba
Uitsmijters: India en het OV
Busbioscoop: The Big Bus
Busbabbel: Memorabilia
 
Je hebt soms momenten in je leven dat je een onbedwingbaar gevoel krijgt. Dat overkwam mij recent ook en ik kon het in eerste instantie geen naam geven. Waar kwam die onrust en dat sterke gevoel vandaan? Lang hoefde ik niet te puzzelen, ineens wist ik het, er zat een nieuwe busbrief in mijn hoofd en die moest er uit. Fanatiek ging ik aan de slag en zoals het jaren geleden gebruikelijk was, is het eindelijk weer eens gelukt om iets meer dan een maand na aflevering 125, alweer een volgende brief te lanceren. Hopelijk hebben jullie ook het gevoel dat je aan een nieuwe brief toe bent en wens ik jullie een aangenaam leesmoment.. ;-)
 
      
Goud van Oud:
Meer 'Goud van Oud' dan onderstaande dienstregeling kan ik niet bedenken. 8 mei 1926 bijna als nieuw in beeld gebracht. Met daaronder een bus uit een vergelijkbare periode.
In 3 kwartier reed je van Hilversum naar Utrecht CS. Grotendeels een uurdienst met op zon- en feestdagen zelfs een halfuursdienst tot 11 uur n.m. In 1926 had je halte 'de Kei' en bijna 100 jaar later bestaat die halte nog steeds. Kijk op http://9292.nl/hilversum/bushalte-de-kei
De bus is een Kromhout en zo te zien met houten deuren. Dat zouden we tegenwoordig opnieuw luxe noemen.

Van Kees kreeg ik de volgende informatie toegestuurd: De rubriek Goud van Oud heeft altijd mijn bijzondere belangstelling, aangezien ik mij heel erg in de vroege geschiedenis van het Nederlandse autobusvervoer verdiept heb. En die in deze busbrief vond ik helemaal geweldig. Wat een prachtige foto!
De bus op deze foto is van de EGMO, de Eerste 's-Gravelandsche Motor Omnibusdienst. Het merk is een DAAG uit 1929 (parknummer 1) waarin in 1933 een Kromhout motor werd geplaatst. De carrosserie is van Asjes uit Alkmaar. De bus heeft het lang uitgehouden. In 1940 wordt de NV EGMO gekocht door de ATO en de DAAG 1 wordt op 1 januari 1941 doorverkocht aan de Fa. v.d. Rijdt te Grave (krijgt daar kenteken N-59084) en wordt later dat jaar in de centrale NS-nummering opgenomen als wagenparknummer 379.
Per 1 juni 1941 wordt de Fa v.d. Rijdt opgenomen in de NV Vitesse. DAAG 379 gaat mee naar Vitesse en wordt door Vitesse in 1943 verkocht. Aan wie is niet bekend.

     
Olaf Horn:
Van Oud naar Nieuw hoeft niet altijd op 31 december maar kan ook gewoon in juli zoals je ziet. Van de Kromhout hierboven naar de eigentijdse voertuigen die Olaf op beeld vastgelegd heeft. In Almere zag hij een jaar geleden de 9124 van Connexxion staan. In Almere werd de stadsdienst volgens het MAXX principe uitgevoerd. Een hoogwaardige vorm van busvervoer dat later succesvol ook in andere grotere Nederlandse steden toegepast werd. Mijn vermoeden is dat deze naam gekozen is omdat er een maximale hoogwaardige busvariant geboden werd door Connexxion en dan is de keuze van Max(imaal) naar MAXX een kleine stap. De gelede bus op de foto is een Mercedes Citaro O530G uit 2003.

Een andere naam die bij veel mensen nog niet tot een vertrouwd onderdeel van het OV is gaan behoren, is BRENG. Onder deze naam kom je bussen tegen in de regio Arnhem-Nijmegen. De achtergrond van BRENG is nogal verwarrend vind ik. Het bedrijf is gekoppeld aan de namen Connexxion, Novio, Hermes en dat zijn alle drie weer namen die als dochters verbonden zijn. De uitstraling van de huisstijl is naar mijn mening fris en fruitig en de brandstof ruikt sterk naar gas. Op de foto zien we 2 Mercedes Citaro's uit 2009, De serie liep van 4455 tot 4523 (4524). In 2010 heeft de 4513 een ongeluk gehad en na het herstel kwam deze bus terug met wagenparknummer 4524. De foto is gemaakt op Nijmegen Station in 2013.

Aanvulling van Niek: Breng is een productnaam, het betekent dat als b.v. Syntus de concessie over een jaar of wat zou gaan rijden, het nog steeds Breng heet maar dan onder de vlag van Syntus. Ook het materiaal moet overgenomen worden als dit nog niet afgeschreven is. Dus qua kapitaalvernietiging is het best wel een mooie constructie.

    
     
Het Bakkerarchief:
Terug in de tijd bij dit gewaardeerde onderdeel. De foto's zijn helaas niet groter dan hier afgebeeld maar ze zijn wel mooi scherp en met het originele motorgeluid erbij is het toch weer een unieke combinatie. We zien de beroemde bolramer in beeld. Het is de 5003 die in 1962 in dienst kwam bij de NZH. De Leyland/Werkspoorbus verruilde de NZH voor Westnederland in 1973 en in 1981 was het finito en kwam de CAB in beeld en dus bijna altijd sloop. (CAB=Centraal Autoherstelbedrijf)

Van vriend Karel van Schaik kreeg ik de volgende aanvulling: Ik heb vaak in deze bus gereden bij de NZH, het waren supersnelle bussen. Opvallend was verder dat de NZH als enige gekozen had voor hele kleine spiegels op deze bolramers, niet meer dan een scheerspiegel eigenlijk, terwijl alle anderen bedrijven een normaler formaat spiegel hadden laten monteren. Er was in die tijd nog geen Schiphollijn over het spoor dus dat vervoer werd gedaan met deze bussen. Ze reden tussen Amsterdam Soendaplein en Den Haag via Schiphol en langs Wassenaar over de A44 want de A4 bestond nog niet. Een leuk voorval was dat de bus zoals eerder gezegd behoorlijk hard reed en daarom vaak op de linker rijstrook te vinden was. De directeur in die dagen had de beschikking over een dure bedrijfsauto, een Rover, en op zekere dag reed hij toevallig achter de 5003 aan en kon er tot zijn ongenoegen maar niet langs. Bij de halte in Wassenaar lukte dat eindelijk wel en daar sprak hij de chauffeur aan. Die gaf een gevat antwoord door te zeggen dat een Rover dus niet snel genoeg was. De directeur moest wel toegeven omdat de chauffeur een hele bekende bleek te zijn die de bijnaam had 'Zoef Zoef' en dat kwam niet omdat hij een langzame rijstijl had.

Klik hier voor het motorgeluid
Als je op de gele knop onder de foto klikt, start het geluid.
(Afhankelijk van de instellingen van een computer, zal de foto dan in sommige gevallen niet meer te zien zijn.
Als dat zo is, klik dan met je rechtermuisknop op de gele knop en kies daar voor 'openen in nieuw tabblad'.
De foto blijft staan maar het geluid gaat via een 2e tabblad.
Ik heb het getest in meerdere browsers en toen werkte het prima dus ik hoop bij jullie ook.)

Zoals duidelijk te zien is rechts boven de voorruit, hebben we hier te maken met het interieur van de 5003. Deze bus was uit een grote serie die liep van nummer 4651 tot de 5031. Allemaal dezelfde bolramers voor o.a. GADO, ZO, NZH, Naco, NTM, NBM, WSM en Salland. Eén bus uit deze serie viel op en dat was de 4993 want deze bus had volledige luchtvering en dat was in die tijd niet gebruikelijk. Bladveren, bladveren en nog eens bladveren was het devies.

     
2e leven:
 Toevallig heb ik bij de afdeling linken een link staan naar diverse bussen in hun 2e leven en daar staat deze wagen ook bij maar met een andere foto.
De info over deze wagen op die pagina is rechtstreeks te bereiken via http://www.busmuseum.nl/tweedeleven/BN-77-XZ.htm
Deze wagen was van de BBA en had het interne wagenparknummer 416 terwijl het landelijke nummer 3524 was. De kentekeninformatie laat zien dat deze bus een APK had tot 13-7-2012 dus vermoedelijk op dit moment niet meer in actieve dienst.

De 2e wagen in een 2e leven is een Leyland/den Oudsten. Het gaat om de ex-Westnederland 2334 die op 13-11-1988 in Amsterdam op de foto stond die hieronder te zien is. De bus is in 1973 van de lopende band gekomen en is op 27 maart 1986 afgevoerd naar het Centraal Autoherstelbedrijf (CAB) te Utrecht. Herstel is in dit geval de juiste benaming want de 2334 kwam daarna terecht bij een bedrijf in Breda. Mogelijk was dat het eerste en tevens laatste adres van het 2e leven want de laatste tenaamstelling is van 24-7-1986 en daarna geen andere eigenaar meer dus nu zoveel jaar later ben ik wel benieuwd of de bus nog bestaat. De kentekenregistratie vermeldt een leeftijd op dit moment van 40,6 jaar dus wie weet waar de 'Razende Reporterbus' nu staat?

      
Buitenland:
 Hopelijk nemen jullie mij niet kwalijk dat ik weinig zinvolle informatie over deze 3 bussen kan leveren. Afkomstig uit het Belgische OV staan de bussen blijkbaar te koop als ik de bedoeling van het kaartje achter de voorruit tenminste juist inschat. Persoonlijk lijkt het mij dat er betere voertuigen op de busmarkt te koop zijn maar misschien is hier de kans voor mensen met een kleine beurs of de echte verzamelaar. 

       

Abri's:
 Ongetwijfeld niet voor het eerst in beeld bij de liefhebbers van haltes. In busbrief 42 heb ik van de Teso abri op Texel al eens eerder een foto van geplaatst maar deze keer uit een andere hoek en van een andere fotograaf. Thijs stuurde mij na zijn vakantie deze 2 foto's en omdat deze vorm van abri maar op een enkele plek in Nederland te zien is, hierbij voor het nageslacht bewaard in deze busbrief. Het is een halte voor, zoals te zien is, de TESO en dat is de Koninklijke N.V. Texels Eigen Stoomboot Onderneming. (klik op de link voor meer info)

           

Er is in ons beroep genoeg te zien op het gebied van menselijke schoonheid, daarover hoor je weinig collega's klagen en zeker in dit seizoen is het straatbeeld geen onaardig gezicht. Helaas komt het omgekeerde ook voor en smeek ik bijna dat bepaalde mensen eerst eens in de spiegel kijken voor ze de deur uitgaan maar goed, laat ik mij richten op de mensen die zichzelf wel goed inschatten. De jongedame op deze foto lijkt een schoonheidsprijs gewonnen te hebben en gekroond te zijn tot schoonheidskoningin, als......Miss the bus. Vanwege haar voorkomen zal ze de bus niet vaak missen lijkt mij.

     
Busvarianten:
In deze rubriek probeer ik iets te laten zien dat niet in de andere rubrieken past. Deze keer dus iets over tatoeages, een hand over hand toenemend verschijnsel. Ik loop er zelf niet warm voor maar er valt goed zaken te doen als je creatief met inkt bent. In Delft staat deze bus al lange tijd geparkeerd op een terrein nabij de TU. De eigenaar heeft de bus gekocht en ingericht in de veronderstelling dat hij na het aanvragen van een vergunning, aan de slag zou kunnen op een van tevoren bepaalde locatie. Helaas gooide het ambtelijke apparaat roet in het eten want uiteindelijk bleek de bus voor de bedoelde plek in de stad net iets te lang te zijn. Het gaat, als ik het goed heb, over centimeters waardoor de vergunning niet verstrekt werd en de tatoeëerder geen zaken mocht doen.

De bus heb ik natuurlijk getraceerd. De bus stamt uit 1993 en is een DAF Alliance B90/den Oudsten en bij Connexxion was het oorspronkelijke wagenparknummer 2110. De bus begon in 1993 bij Centraal Nederland, later Midnet geheten. In 1998 werd de bus via den Oudsten verhuurd aan de NZH en bij de start van Connexxion in 1999 kwam deze bus in de XX vloot terecht. De huidige eigenaar heeft de bus sinds januari 2013.

   
Nederland in Cuba:
 Erik Kanters heeft veel gefotografeerd in Cuba en hij heeft mij toestemming gegeven om daar een aantal foto's van te gebruiken in deze rubriek. In dit geval zien we nu eens geen gele MB200 maar een vroegere stadsbus van de RET. De 774 DAF/Hainje is door de Cubanen voorzien van wat wijzigingen aan de voorzijde maar als Erik het nummer goed heeft, staat als 2e foto de 774 in actieve dienst bij de RET in beeld.

Dan toch maar weer een MB200 tussen de palmbomen. De bus lijkt zo te zijn weggereden uit een Nederlandse vestiging op weg naar Sliedrecht maar omdat er een ruitenwisser ontbreekt, weten we dat het niet zo is want in Nederland is een ruitenwisser toch echt onmisbaar. Ook hadden wij geen feestverlichting links en rechts op de filmkast. En als je denkt dat ze in Cuba een lantaarn op het dak hebben gemonteerd dan kan ik je uit de droom helpen want dat is gewoon een straatlantaarn. ;-)
De 9784 had als origineel kenteken BK-09-NR en is in 1984 gebouwd voor Westnederland.

      
Uitsmijter(s):
Een gewild onderwerp op internet en ook via Twitter en andere kanalen, zijn de overvolle (een understatement?) bussen, en treinen in India en omliggende landen. Onvoorstelbaar voor ons Westerlingen maar blijkbaar realiteit gezien de vele voorbeelden die her en der te vinden zijn. Ook hier nog eens in beeld gebracht al is de eerste foto er een met een knipoog vanwege het derde voorbeeld met een vliegtuig in 2023.
Van de beelden op het filmpje krijg ik dan ook prompt claustrofobie.

           

Gelukkig kan het ook anders, deze foto ademt rust uit. Het is een foto uit Marokko en ik heb altijd het idee gehad dat het OV er daar in deze tijd anders uit zou zien. Dit is zeker geen HSL maar meer een TEL (Trage Ezel Lijn)

     
Busbios(coop) film(pje):
Een bus met straalaandrijving? Bestaat dat? Ja, kijk dit filmpje maar eens en dan begrijp je dat niet alleen schepen steeds groter worden maar ook bussen geen maximum meer kennen. The Big Bus in de busbios.

 

           
BusBabbel:
 
Wat mijn hobby in mijn ogen zo leuk maakt, is dat ik veel mag ontvangen van wat anderen weg willen gooien. Regelmatig word ik aangesproken door collega's die thuis geconfronteerd worden met een echtgenote in opruimhumeur. Of dat door hormonen ontstaat of gewoon een vrouwelijke eigenschap is, weet ik niet maar ondanks gelijkheid tussen man en vrouw op vele terreinen, is de opruimwoede in 9 van de 10 gevallen voorbehouden aan de vrouw. En ik vind dat geweldig want het levert memorabilia op oftewel nostalgische spulletjes. Dienstenboekjes uit de vorige eeuw, bijzondere plaatsbewijzen, een historische 'lap' van een even historische controleur maar ook spulletjes die een pr-waarde hebben gehad zoals een liniaal van Westnederland, waxinelichtjes van de NZH, een tegeltje als prijs voor het meedoen aan de behendigheidswedstrijden tussen 1983 en 1988. Sleutelhangers, blikopeners, stickers, storingsstrookjes van ZWN, instructiefolders van de ESOfoon en InfoXX enz. enz.
Het zal daarom niemand verbazen dat ik genoeg laatjes, kastjes, dozen en planken vol heb met herinneringen aan een rijk OV busverleden. Ik kan mij best voorstellen dat er nu lezers zijn die meewarig hun hoofd schudden en vinden dat ik dringend hulp nodig heb maar laat ik iedereen geruststellen: ik hinder er niemand mee, ik ken mensen met ernstigere hobby's en ik kan anderen ervan laten genieten zonder dat ze die 'rommel' zelf hoeven te bewaren. De busbriefpagina profiteert regelmatig van deze verzameling en als ik nog eens mee mag maken dat ik met pensioen kan, zijn er daardoor ruime mogelijkheden om een soort museum in te richten.
Het grappige is dat ik merk dat er veel spullen zijn waarvan je in die tijd dacht "wat een rommel, wat moet ik ermee" en dat je bij een nieuwe dienstregeling het hele ouwe zooitje in het grijze archief deponeerde. Na 10, 20 jaar of langer hoor je echter nu een verzuchting onder mensen die in die periode in OV-dienst waren. Men vindt het meestal leuk om terug te zien en warme gevoelens jegens die tijd borrelen zonder moeite op. Zou dat dus met de nu gangbare zaken ook gebeuren? Zouden mensen over 30 jaar met weemoed terugdenken aan 2014? Ik ga ervan uit dat zoiets inderdaad staat te gebeuren. Deskundigen voorspellen dat de maatschappij van 2044 dusdanig anders is dat we ons daar nauwelijks een voorstelling van kunnen maken. Hierbij doe ik dan ook een oproep om niet alles weg te gooien want wat wij nu normaal vinden, zullen mensen in 2044 met verbazing bekijken. Ikzelf zou dan de gezegende leeftijd van 90 jaar hebben, als ik het ga redden, en ik neem optimistisch aan dat ik dan zeker al 10 jaar met pensioen ben. (bedankt regering) Mochten jullie er dan ook nog zijn, kom dan gerust eens langs in mijn privé museum, dan hoop ik een ouderwetse koffieautomaat te hebben staan en onder het genot van een bakkie halen we herinneringen op.
Tot slot kom ik tot de verrassende conclusie dat het dus eigenlijk heel goed uitkomt dat ik niet getrouwd ben want anders zou het zomaar kunnen gebeuren dat mijn verzameling op een dag langs de stoeprand staat voor de verzamelaar van de gemeente die wekelijks komt inzamelen......
 
PS: Voor veel collega's zal dit voorwerp bekend zijn. Het zou zo moeten zijn dat elke rechtgeaarde buschauffeur thuis de koffie uit zo'n mok drinkt! Toch?

       
Surftips:

In vele busbrieven schenk ik aandacht aan de 2e levens van bussen uit het OV die na hun oorspronkelijke levensvatbaarheid, bij een particulier de slopershamer enige tijd kunnen of konden uitstellen. Op deze link staan er ook velen en als je op het kenteken klikt, krijg je de achtergrondinformatie te zien. http://www.busmuseum.nl/tweedeleven/index.htm

Klik op:     

      
Oma is 100 jaar geworden. Bij die gelegenheid komt natuurlijk de burgemeester op bezoek.
"U leeft nu al honderd jaar," zegt hij.
"Wat is er in die honderd jaar nu de grootste verandering in uw leven geweest?"
Zonder een seconde na te denken zegt oma:"De dokter!"
"De dokter?" vraagt de burgemeester verbaasd.
"Ja" zegt oma, "toen ik 20 jaar was zei de dokter 'helemaal uitkleden en ga maar liggen',
toen ik 40 jaar was, zei de dokter: "Bloesje uit en ga maar zitten."
En sinds ik 80 jaar ben, zegt de dokter: "Steek je tong uit en blijf maar staan!"

Ik zeg tegen mijn maat:
"Kijk eens naar die twee ouwe ventjes aan de andere kant van de bar. Zo zien wij er over 10 jaar ook uit."
Mijn maat keek me aan en zei: "Dat is 'n spiegel......sukkel!"

Een olifant vraagt aan een kameel: "Waarom heb jij je borsten op je rug zitten?" Zegt de kameel: "Wat een vreemde vraag voor iemand die z'n geslachtsdeel aan z'n gezicht heeft hangen!"
 
   
Tot slot:
Bedankt voor het lezen van deze editie. In busbrief 127 ga ik weer eens een thema brief maken zoals het er nu voorstaat. In brief 125 stond een aantal foto's van de TP (Twee Provinciën) en daar kwamen een paar reacties op binnen waardoor ik op het idee kwam om daar een ´special´ over te gaan maken. Of het zover komt, weet ik niet maar de plannen zijn er en die zijn goed lijkt mij. Graag tot dan.

Hartelijke groeten van de Busbriefbode

       
 Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)

     

Wijsheden:

Een vrouw is net een keukenmixer. Je weet pas hoe sterk ze is als je in de puree zit. (Lady Eleanor Roosevelt)

Beschouw het leven als fietsen. Om je evenwicht te bewaren, moet je in beweging blijven. (Einstein)

Drie soorten mannen begrijpen niets van vrouwen: jonge mannen, mannen op middelbare leeftijd en oude mannen.

 

terug naar de