Busbrief 2

terug naar de

Beste Busbrievelingen,

En ja hoor, als de eerste stap is gezet volgen er meer. Ik ben erg in mijn nopjes dat ik geen afzegging heb ontvangen. Ik zal proberen om dat zo te houden door de busbrief zoveel mogelijk een persoonlijk karakter te geven waardoor het een herkenbaar item wordt.

Voor collega's die nog maar kort bij ons werken is mijn informatie hopelijk verhelderend omdat iets dat soms in de wandelgangen wel gehoord wordt zoals b.v. "weet je nog die 7000-tjes" uiteraard geen beeld bij hen oproept. Dat krijgt iedereen nu wel in ieder geval via deze aflevering en voor collega's die het wél allemaal meegemaakt hebben, is dit wellicht een nostalgische kijk in het verleden.

Genoeg geleuter, hier is het item van deze keer: de 7000-serie Midibus

(aanvulling 2010: er is in andere brieven ook het een en ander over deze serie bijzondere bussen te vinden zoals in busbrief 40 en 52)

De 7000, dit is hem dan. Een Midibus, samengesteld bij Den Oudsten met een Mercedes motor. Op 25 augustus 1979 was de lancering voor Delft. Ik gebruik niet voor niks het woord lanceren want in het begin, vóór een technische ingreep, werden er met de wielen echt stenen uit de straten gewrikt door de kracht van de motor. Een bustype met een flinke Delftse historie. Hier te zien in de keerlus bij de Sporthal aan de Brasserskade dat lange tijd het eindpunt was van lijn 61. De belangrijkste reden om met dit type bus te gaan rijden, was dat de route toentertijd in oost - west richting door de oude binnenstad ging en we daarbij over smalle grachten en hoge bruggetjes moesten manoeuvreren. Om precies te zijn: de route van lijn 61 ging vanaf de Oude Langendijk (later de halte voor lijn 60/62 bij de Nieuwe Kerk richting Koepoortbrug en nu een halte voor lijn 80/82) linksaf het Vrouwenregt op, Vrouw Jutteland, Verwersdijk (slagboom voor het Doelen zalencomplex), linksaf de Molenstraat in, rond de Kolk en rechtsaf het Noordeinde op waarna t.h.v. de watertoren bij het toenmalige Gist-Brocades weer de trambaan opgereden kon worden. Het eindpunt was waar we nu linksaf vanaf de Brasserskade naar Ypenburg gaan. Wij gingen toen rechtsaf naar de Sporthal alwaar wij een riante uitspanning van 2 bij 2 meter konden gebruiken om koffie te nuttigen en de blaas (of erger) te legen. Over bepaalde voorvallen op die lijn kun je o.a. informeren bij collega's John v.d. K. (hekwerk). Felix D. (bakkerij) en Rob S. (nattigheid), waarbij ook nog te vermelden valt dat de 7005 door een brandje overleden is maar wie daar bij betrokken waren is mij niet bekend. (zie brief 40 en 52)

Verder kan er nog verteld worden dat wij er de "stadsdienst" Rijswijk - Plaspoelpolder mee hebben gereden. Lijn 34/134 van Rijswijk Station (achterzijde) naar de keerlus, die er nog ligt, aan het eind van Lange Kleiweg bij het Haantje en v.v.

Deze serie 7000 - 7009 heeft t/m 1990 het straatbeeld van Delft bepaald. Jammer genoeg is mij niets bekend over een exemplaar in een museum, dat zou eigenlijk wel hebben gemoeten voor dit unieke bustype. Mocht dit wel zo zijn dan hoor ik het graag.

Een fraai aanzicht van de 7003, dat dan ook verscheen als promotieansichtkaart in een serie samen met diverse andere bustypes van dat moment.

Deze 7000-wagen had niets met dit ongeluk te maken maar was als passant aanwezig. Vermoedelijk zou de voorkant er dan ook iets anders uitgezien hebben. De tram, lijn 1, die vóór de doortrekking naar Tanthof op de Stationsbrug moest steken om aan de retourrit naar Scheveningen te kunnen beginnen, was uit de rails gelopen. Dit gebeurde niet elke week, dat zou overdrijven zijn, maar toch kwam het wel eens vaker voor.

Deze foto is uit voorzorg verwijderd.
Dit n.a.v. een dreiging voor een boete voor auteursrecht

Als uitsmijter van deze nieuwsbrief nog een foto uit het echte historisch archief. Deze 2780 DAF staat op Station Delft te halteren t.h.v. De Lilliput, een koffietent annex snackbar waar de laatste Delftse nieuwtjes snel van eigenaar wisselden en het zou me niets verbazen als de chauffeur daar even naar binnen was. Massieve voertuigen die uitblonken door weinig of geen comfort. Geen bekrachtigingen op remmen of stuur en vooral de chauffeursstoel zou nu tot grote ontsteltenis leiden. Als er nu al geklaagd wordt over de chauffeurscabine dan begrijp ik niet dat er toen collega's waren die oud geworden zijn na een werkzaam leven achter het stuur van deze tanks. Strengere winters (toch?) en geen airco (Wat is dat? Zijn dat die opengeklapte raampjes soms). Luchtvering? Nooit van gehoord! Let op de spiegel, nou ja spiegeltje en waar zit de dodehoekspiegel? Maar ja, dit was toen de norm, ben benieuwd hoe het er over nog eens 40 à 50 jaar uit zal zien. In ieder geval zijn de huizen op de achtergrond dan allemaal gesloopt voor de treintunnel. (anno 2010 is dat dan ook uiteindelijk het geval zie Spoortunnel Delft door Mike

Tot slot:
Tot zover de 2e busbrief, ik kan nog uren doorgaan maar dat bewaar ik weer voor de volgende editie.

Met vriendelijke groeten