terug naar de
     
 01 januari 2021

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
 
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
 
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - Harm - Abri's - Gedicht - NZH - Bustype - Variaties - HTM - Olaf Horn - Vraagje
Uitsmijters: Truckbus - Dappere bus - Bofferd bus
Busbioscoop: Remote Control
Busbabbel: Chauffeurscabine
 

Toch nog even aanpakken tijdens de feestdagen want daar was tijd genoeg voor dit jaar door de maatregelen van de overheid. En dus is er in 2020 alsnog, op de valreep, een verse busbrief verschenen. Geen schokkende onthullingen of bijzondere gebeurtenissen maar gewoon het vaste patroon. Met die werkwijze is de variatie gewaarborgd. Een aantal vaste onderwerpen gaat binnenkort eindigen omdat de voorraad op is. Daarvoor in de plaats verzin ik vast wel een goede vervanger maar dat is toekomstmuziek en dat merken jullie wel tegen die tijd. De kortste dag ligt alweer achter ons, een witte kerst was niet (meer) mogelijk volgens de kenners en de Elfstedentocht is geschiedenis al lieten ze overal de ijsbanen voor de zekerheid toch maar onder water lopen. Er zijn corona ontkenners en vermoedelijk zal er ook wel een groep mensen zijn die de klimaatwijziging ontkennen. Gewoon doen zou ik zeggen, de tijd zal daar helderheid in brengen. Tot dat moment beveel ik iedereen een ontspannen moment toe met het lezen van deze busbrief. ;-)


      
Goud van Oud:

Ooit een grote hit: "Kom van dat dak af" van Peter Koelewijn in 1960 (!) In 1989 werd dat nog eens dunnetjes overgedaan door voetbalsupporters van FC Den Haag op visite in Vlissingen voor het treffen van de plaatselijke club met de Haagse FC. Dakluiken hadden zo z'n voordelen maar voor het vervoer van supporters waren ze minder geschikt zo te zien. Voor de liefhebbers kan ik melden dat in die tijd een bekende naam bij Vlissingen speelde te weten Peter van Vossen. En je op deze link klikt, krijg je een kijkje bij de wedstrijd van circa 6 minuten. De uitslag van deze wedstrijd was Vlissingen -     Den Haag 0-3.
De voorste bus is de 9404, een DAF-den Oudsten MB200 uit 1983 die eind 1994 uit dienst ging bij ZWN en bij de ZWN-Groep verder reed. Deze wagen heeft in de jaren 1997-1998-1999 ook in Delft dienst gedaan want ik heb opgezocht dat ik er zelfs 22 keer een dienst mee heb gereden. In het jaar 2000 (intussen sinds 1999 bij de vloot van Connexxion) viel het doek en via Womy is de bus voor export gebruikt.

De tweede foto kreeg ik toegestuurd door collega Zwerus. Ik hoop dat er geen copyright op rust maar indien gewenst plaats ik er graag een naam bij. Verder in deze busbrief komt de HTM nog een keer voorbij maar in deze rubriek past deze sfeerfoto uit vervlogen tijden. Hier een, vermoedelijk twee, HTM Kromhout/Verheul uit de jaren vijftig vermoedelijk 1952. De locatie laat weinig te raden over met de marktkramen aan de linkerzijde, de Grote Markt, nou ja grote...... De haltepaal helemaal rechts ontlokt menigeen de reactie: Oja. Zo zagen ze er toen uit. Er zal vast veel meer over deze foto te vertellen zijn maar dat neemt iemand vast wel van mij over door een aanvulling op dit stukje Haagse geschiedenis naar mij te sturen. Bij voorbaat bedankt.

Aanvulling van Aad W:
Zojuist de nieuwe busbrief gelezen met de foto van bus 26. Het is inderdaad de Grote Markt met het toenmalige eindpunt. De foto zal eind 1966 genomen zijn. Deze oude bussen, de eerste serie met underfloor motoren (Kromhouts), waren tijdelijk uit de mottenballen gehaald wegens een tekort aan bussen en ze werden alleen ingezet op deze lijn 26 met vaste chauffeurs. Het waren handgeschakelde dubbel kluts versnellingsbakken (oorspronkelijk double clutch) en deze bussen werden pancakes genoemd. Toen de eerste rode standaard serie (CSA-1) in 1967 binnenstroomde, werden de Kromhout wagens afgevoerd. Ik vond nog een foto van toen ik via de Hotam (NV Hooijmans Touringcars). Valkenbosplein, Den Haag. Sinds 1973 (?) eigendom van Broere. Per 1976-09-01 verdween de naam HOTAM.
was uitbesteed aan de H.T.M en met de standaardbussen op lijn 24 ( later lijn 23) dienst gereden heb.

Aanvulling 2 van Aad W:
ik ben nog gaan spitten in bestanden over de busserie nr.1 tot 20, de Verheul Kromhout wagens en jawel ook een interieurfoto gevonden. Je ziet duidelijk de versnellingspook. Dit is de bus met nummer 1. Wat ik niet wist was dat deze wagens in 1965 nog verhuurd zijn geweest aan de R.E.T. en na terugkomst in 1966/67 weer ingezet werden op lijn 26. (de interieur foto is uit het archief van Jan Blankwaard)


       
NZH:
Harm stuurde mij een aantal foto's van een heel bijzondere MB200. Harm woont in Hippolytushoef en heeft vroeger bij de NACO en daarna de NZH gewerkt. Daarna bij Connexxion terechtgekomen, stalling Medemblik en Hoorn waarna in mei 2012 het doek viel. Ooit had hij een eigen bus in bezit maar dat is verleden tijd en hij heeft zich toegelegd op een aangepaste versie die op deze foto's te zien is. Een stukje huisvlijt met als resultaat een fraaie bloembak zonder uitlaatgassen. Een heel geslaagd idee, bloemen voor deze man. Ach, dat is al geregeld zie ik. ;-)


       
Haltes en Abri's:
Vier foto's in dit hoofdstuk. Twee abri's waarvan de eerst, met de stoelen, gemaakt is in het Westland bij de halte Arco. Voor ieder wat wils daar. Helaas ontbreekt de relaxfauteuil. De 2e abri laat zien dat er gelukkig nog mensen bestaan die zich het lot van een prullenbak aantrekken.
Op de derde foto staat een haltebord met een ongewone naam, de halte heet Zoetermeer via Rijswijk en geldt voor lijn 30. Dat is allemaal correct want zo rijdt lijn 30 maar ik neem aan dat er ooit een echte haltenaam op gestaan heeft. Toch heeft het een aangename bijwerking want als passagier hoef je niet op plattegronden te kijken om de route vast te stellen. De rest van het bord is opvallend leeg want daar staan normaal gesproken een aantal haltenamen van deze route.
De vierde foto laat zien dat er vaker iets mis kan gaan. Deze omleiding gaat wel heel erg lang duren, vermoedelijk meerdere schrikkeljaren en de rest. Dyslexie is geen schande gelukkig maar laat dit soort dingen liever aan iemand anders over. Aan de andere kant zijn dit een soort krenten in de pap, zeg nou zelf.

   

      

Arjen Boswijk stuurde mij een aantal gedichten waarvan in busbrief 143 de eerste geplaatst is. Deze keer alweer zijn 18e poëtische inzending.

In dit gedicht met een winters tafereel haalt Arjen herinneringen op aan het getal vijf. Ook het cijfer 8 komt aan de beurt rechtsonder maar ik schat Arjen toch echt ouder dan 12 jaar dus kan het ook een combinatie zijn van ervaringen die zijn zoon nu opdoet en Arjen aan zijn eigen tijd doen denken.


      
100 Jaar NZH - 50 jaar busvervoer:
In de serie tekeningen van de NZH blijven we voorlopig nog een aantal busbrieven in 1972. Het is namelijk een tijd waarin best een flinke overgang ontstond tussen de bustypes. Het oude type zonder enig moderne uitstraling werd in die jaren opgevolgd door bussen die de jaren erna de rol van standaardbus zouden gaan bepalen, in ieder geval voor de NZH.

Klik op de tekening voor een grotere versie.


      
Bustype:
Ik heb ooit een aardige serie foto's gekregen met 12 bustypes als onderwerp met wat technische specificaties erbij. In deze brief het 11e voorbeeld, een van Hool A300. Enigszins vaag is te lezen op het front dat deze bus ingezet werd op het Schiphol Sternet, een naam die van 2000 tot 2017 gebruikt werd. Dat hier van een andere vorm van vervoer sprake is, blijkt uit het aantal zitplaatsen tegenover het aantal staanplaatsen. Dus geen bus voor de lange afstand maar voor personeelsvervoer maar ook een deel OV. Schiphol is een werkgever met veel werknemers en die kwamen en komen graag zonder parkeerproblemen op hun werk. Daartoe was het sternet ontwikkeld wat soms 24/7 doorging. Intussen is de naam Sternet overleden en de bussen afgevoerd. In de negentiger jaren reed dit type ook enige tijd in de stadsdienst Zoetermeer met de wagenparknummers 1210 t/m 1218, eerst voor ZWN en daarna voor Connexxion tot 2005/2006 waarna de bussen hun leven voortzetten in Litouwen.


      
Bijzondere bussen:
Alleen al het uiterlijk van deze bus dekt de titel van dit hoofdstuk. Het betreft een DAF SB200 met een opbouw van Jonckheere met bouwjaar 1970. In 1981 is de bus bij de EHAD (Eerste Helmondse Autobus Dienst) in dienst gekomen en pas in 2000 afgevoerd bij EHAD waarna de volgende werkgever aanklopte in december 2000 ging de 136 namelijk naar Bergerhof Tours in Mierlo. Leuk detail: de bus was van oorsprong een proefwagen met een Stirling motor. De bus had tot november 2020 een APK dus hopelijk krijgt deze 50 jaar oude museumbus minimaal een jaartje erbij.

Het is tegenwoordig van groot belang dat een bus op 'groene' brandstof rijdt. Dat dit soms door kan slaan zien we op deze foto waar we een vroegere Amerikaanse schoolbus in een soort camouflage zien. Ik neem niet aan dat het nalatigheid betreft maar dat er een bepaald doel mee bereikt moet worden. Gegevens daarover heb ik niet maar ik vond het waard om deze uitdossing in dit hoofdstuk te laten zien.

De derde foto heeft wel een duidelijk doel. De camouflage van deze (cabrio)bus is wat beperkter dan de groene bus hierboven maar zeer herkenbaar zeker begin december. In busbrief 97 staan meerdere foto's van deze museumbus met een korte toelichting.


       

HTM:
Van collega John N. kreeg ik de eerste twee foto's toegestuurd waardoor ik het wel aardig vond om wat foto's te combineren om een vergelijk te zien. Uiteraard zijn er veel meer tussenstappen in het wagenpark gemaakt maar dit schets heel kort een eenvoudig beeld. Op de eerste foto (helaas van slechte kwaliteit, komt vermoedelijk uit een boek en hopelijk heeft dat geen gevolgen.....) zien we een 'bus' waaraan duidelijk herkenbaar te zien is dat niet lang daarvoor nog gebruik werd gemaakt van koetsen want die vorm zit er nog wel een beetje in. In die dagen werd natuurlijk trots geposeerd bij het moderne voertuig net zoals er nu geposeerd wordt bij een nieuwe elektrische aanwinst met de voor ons belangrijke modernismen. Of we hier al te maken hebben met de HTM weet ik niet zeker omdat er veel afwijkende vervoerders waren die soms maar 1 lijntje exploiteerden. De HTM is opgericht in 1887 dus qua leeftijd zou het kunnen.

Van John kreeg ik dus ook deze 2e foto, museumbus 327. Hier is geen twijfel over wel of niet HTM hoewel er toevallig wel een 'luchtje' aan deze bus zit. Op de webpagina van Stichting Haags Bus Museum is te lezen dat deze bus nooit bij de HTM in dienst is gekomen en ongebruikt is verkocht aan de RET. Klik op de link voor meer info.

Aanvulling van Ton C met een toelichting op de gang van zaken rond deze serie bussen:
Bussenbouwer Verheul had nog 30 kant en klare Kromhout bussen staan. Die werden goedkoop aangeboden en de HTM heeft ze gekocht. De wielen werden er afgehaald en 15 bussen werden op houten blokken gezet en bewaard onder een luifel die toen op het voorterrein van de HTM stond. Deze hele serie betrof de nummers 301 t/m 330. Deze bussen, de zogenaamde "tikkers", hadden 3 versnellingen. Op een gegeven moment had de RET bussen nodig. De HTM heeft toen 15 bussen (met de nummers 316 t/m 330), zonder ook maar één dienstkilometer op de teller, aan de RET verkocht. Ze kregen bij de RET niet alleen een andere kleur, maar ook een 2 versnellingsbak i.p.v. 3. Ook kregen ze andere nummers. De juiste nummers zijn mij niet bekend. Ik dacht 606 t/m 620. Schaalmodelbouwer HB model heeft de 618 (ex HTM 327) en de 614 (ex HTM 329) nagemaakt. Ze zijn al lang (helaas) niet meer te koop bij Paul Roerbag.
Bij de RET hebben ze ongeveer 10 tot 12 jaar dienst gedaan. Er gingen wat bussen naar de sloop en naar particulieren en 2 bussen (612 en 614) zijn toen aan Rotterdam Airport verkocht. Die werden licht en donker blauw geschilderd. Ze kregen het nummer 69 en ??. Daar hebben ze als platformbus gereden tot ongeveer 1977. Toen werden de bussen aan de kant gezet en langs een afrastering van het vliegveld gezet. Een groepje (Haagse) busliefhebbers kreeg hier (in 1979) lucht van en ze hebben toen een Kromhout (ex RET 614, ex HTM 329) gekocht voor FL 400.- Helaas, vandalen gooiden letterlijk roet in het eten. Alle ruiten werden kapot gegooid!! Gelukkig voor de liefhebbers was er nog een Kromhout te koop. Deze bus moest FL 200.- opbrengen. Inmiddels had ik zelf 2 liefhebbers leren kennen. De 2e kromhout (ex RET 618, ex HTM 327) moest naar Wateringen naar de VIOS garage gereden worden. Mij werd verzocht de bus van de luchthaven weg te halen. Daar heb ik gehoor aan gegeven. Na lucht te hebben gedraaid voor de remmen, ging de optocht naar Wateringen. In Delft ging de luchtdrukmeter zakken van 6.5 naar 5.5 bar. In dienst mocht je dan niet verder rijden maar we hebben toen Wateringen gehaald. De bus moest in een klein hoekje komen te staan. De motor sloeg af en was niet meer aan de praat te krijgen. Er moest één meter geduwd worden en toen stond hij op zijn plaats. In 1984 bestond HTM bus 60 jaar. Dat moest gevierd worden. Iemand kwam op het idee om de luchthaven bus op te knappen. Hij werd met de UNIMOG truck van Wateringen naar de garage aan de Viaductweg gesleept. De bus werd gestript en van nieuwe beplating voorzien. Motor en remmen werden gereviseerd. Hij was op tijd klaar om het 60 jarig busfeest te vieren. Met veel genoegen kijk ik terug op die tijd.

Van collega Jan v.B. kreeg ik geruime tijd geleden deze foto van dezelfde 327 die hij maakte in Delft bij het eindpunt van tram lijn 1 en bussen van toen Veolia maar nu van EBS aan het Abtswoudsepark. Er worden vaak dagen georganiseerd waarop meerdere antieke voertuigen de wijde wereld in mogen om hun bestaan aan het publiek te tonen. Voor de hobbyisten uiteraard een dag om van te smullen en dat staan velen op deze foto ook te doen.

Na de wagens hierboven is het straatbeeld langere tijd gedomineerd door de DAF/Hainje bussen op deze 4e foto. De standaard stadsbus, de hardrode CSA (Commissie Standaardisering Autobusmaterieel) kreeg later in 1982 een update in de vorm van de CSA II waarbij kleine aanpassingen waren gedaan. Direct zichtbaar was de minder harde rode kleur, meer tomaatrood. In busbrief 35 staan meer foto's met toelichting. Deze foto heb ik eerder gebruikt in busbrief 100 vanwege het lijnnummer 23.


       
Olaf Horn:
Een nieuw concept, de RRReis in het streekvervoer van Gelderland, Flevoland en Overijssel. Al vele jaren zijn vele vormen gelanceerd met even zo vele namen zoals ik ook in busbrief 162 aangegeven heb en RRReis is de nieuwste variant naast R-Net. Ik heb geen idee of de gemiddelde reiziger er nog wat van snapt. De diversiteit in het OV is een doolhof van vervoerders, lijnen met door het hele land verschillende stijlen, bussen in allerlei uitmonsteringen enz. enz. allemaal met de beste bedoelingen maar de herkenbaarheid is dusdanig dat ik denk dat het doel voorbij geschoten wordt. En dan heb ik het nog niet gehad over allerlei kleinschalig vervoer met hun eigen kleuren en namen en voertuigen......
Op de foto's de bussen voor Keolis in de nieuwe concessie, deze nieuwe elektrische bussen zijn op weg van Hengelo (dealer) naar Zwolle. Op de derde foto is te zien dat de bus bij Deventer station 'moderne dorst' heeft.


       
Tetrachloorkoolstofblusser:
In de vorige brief stond een aanbod waarvan ik dacht dat er een flink aantal reacties te verwachten was. Het waren er met enige moeite 4. De blusser is uiteindelijk terechtgekomen bij Rob van der L. die er mee in zijn nopjes was zoals dat heet. De fraaie blusser heeft dus weer een nieuw onderkomen. Met de andere inzenders is contact geweest om de keuze toe te lichten. Dat werd gewaardeerd en begrepen.


       

Uitsmijter(s):
Geen idee waar deze krachtpatser rijdt maar ik geloof dat ik toch liever de fiets pak al geeft de omgeving geen blijk van een fietspad.....Het kenteken geeft aan dat we hier te maken hebben met 'old school' en dat wil ik met alle plezier geloven.

De 2e foto laat zien wat het alternatief is als je niet van vliegen houdt. Ik hou best van een uitdaging in het verkeer maar dit is mij toch echt te gortig, ik ben niet levensmoe.
 
De derde foto laat zien wat je overkomt als je een engeltje op je schouder hebt. Nu maar hopen dat de laatste pijler het wel houdt. Die mensen links op de foto hadden hard gelopen om de bus nog te halen maar dat lukt nu om 2 redenen niet namelijk, hij is al voorbij en hij gaat niet verder.....;-)
 

 
 

       
Busbabbel:
In mijn begintijd als buschauffeur vond je het  al spannende om te weten waar 'al die' schakelaars voor dienden. Je zat in je eigen cockpit en je bediende alles alsof je er verstand van had. Terugkijkend krijg ik bijna het schaamrood op mijn kaken want waar bestond het allemaal uit? Schakelaars voor de interieurverlichting, een kantelknopje voor de intercom. De hoofdschakelaar zat onder de achterbank en de ruitenwissers bediende je in de oudere bussen met een luchtknopje. Geen lichtknopje want het is geen typefout maar een (lucht)draaiknopje waarmee meer of minder lucht werd aangevoerd wat de ruitenwissers sneller of langzamer deed gaan. De handrem was geen knopje zoals nu maar een grote hendel op de vloer die je naar boven trok en waar dan ook gelijk de airco aanging. Airco? Ja tussen de flappen waar de handrem zich bevond was ruimte waardoor frisse lucht van onder de bus naar binnen kwam. In latere bussen was de handrem gewijzigd in een luchtdruk systeem en tegenwoordig gaat alles elektronisch. Als het 's zomers warm was of als de ramen bij slecht weer besloegen, kon je blowers aanzetten in de hoop dat er ook wat uitkwam. Ter verbetering van de werkplek werd er op een gegeven moment een plastic ventilator aan de raamstijl bevestigd in de hoop dat het ventilatortje het op kon nemen tegen 30 graden buiten en soms/meestal hoger binnen......Maar ach, je wist niet beter en als je een collega af moest lossen hoopte je maar dat geen collega was met een zweetprobleem. Daartoe ging men in veel gevallen over op de kralenzitting of gewoon een handdoek. Zo'n kralending is waarschijnlijk echt iets van vroeger voor de jongeren onder ons. Ik kan nog wel meer ontberingen opnoemen maar je wist niet beter en accepteerde deze zaken als onvermijdelijk.
Nee, dan tegenwoordig. Als ik kijk naar de chauffeurscabines van tegenwoordig dan komt het best wel dicht bij een echte cockpit. Voor je, naast je en boven je allemaal zaken die je in kunt stellen. En dan vergeet ik niet de betaalapparatuur en de stoel met de vele knopjes en schakelaars zodat er 's zomers voor een koude kont gezorgd wordt en 's winters voor een warm achterwerk. Geen ventilatortje maar moderne techniek. Nou weet ik uit betrouwbare bron dat niet alle chauffeurs geïnteresseerd zijn in de mogelijkheden van de apparatuur en zich beperken tot het gene wat zij belangrijk vinden. Misschien zijn dat de juiste mensen want een beetje gaan experimenteren met instellingen van de computergestuurde spullen leidt in veel gevallen tot ellende. Vroeger draaide je aan een hendel of sloeg je op een lamp zodat hij het weer deed maar tegenwoordig druk je op een schakelaar en dan gaat de computer denken. Ook al is een computer een snelle rekenmachine, toch kan het even duren voor  de instellingen weer in orde zijn. Wie zei ooit "geduld is een schone zaak?" want een ongeduldige chauffeur met gemiddelde digitale kennis die gaat proberen om de computer te slim af te zijn, maakt het alleen maar erger en iedereen die met digitale spullen te maken heeft, zal dit beamen. Al met al komt het erop neer dat menige chauffeur zich niet realiseert wat de vooruitgang heeft betekend voor ons beroep. Ik neem het ze niet kwalijk want ze hebben geen vergelijkingsmateriaal, vandaar dat ik vond dat ik een klein tipje van de sluier op moest lichten. Voor de jongeren onder ons een eye-opener en voor de ouderen een verdrongen herinnering?

Aanvulling van Jos:
Nog een ding wat vroeger heel vervelend was en nu automatisch gaat. In het OV moest je met zwengelen om je bus op lijn en bestemming te zetten. Vier keer draaien voordat alles goed stond. Bij sommige bussen ging dat loeizwaar en moest je ff rusten voor je verder kon draaien. Ik weet niet hoe het bij andere bedrijven ging maar bij het GVU reden bussen elke dag op een andere lijn. Kreeg je net de bus die gisteren op lijn 1 reed en jij had lijn 37 dus zwengelen. En je collega de volgende dag kreeg die bus weer voor lijn 3 dus weer zwengelen. Mijn zoontje vond het leuk om te doen, als hij de boel draaiend kreeg. Plaatje uit een DAF-standaardbus.


     
Busbios(coop) film(pje):
 
Deze keer een film in de bioscoop die ik tegenkwam op Youtube over RC bussen oftewel Remote Control of afstandbediend. Er zijn verschillende vormen om uiting te geven aan liefde voor de bus b.v. in miniatuur exposities en natuurlijk de tentoonstellingen en beurzen. Maar ook behendigheidswedstrijden en andere evenementen die voor de beroepschauffeur uitdagingen zijn. In deze film zien we hoe bedreven de 'chauffeurs' de bussen op afstand kunnen besturen.

 


       
      
 

Wij gingen net naar bed toen mijn vrouw zei: “Er brandt nog licht in het tuinschuurtje“, wat ze net kon zien vanuit het slaapkamerraam!!
Ik ging naar beneden naar de achterdeur om het licht in het schuurtje uit te doen en toen zag ik dat er een paar kerels onze spullen aan het jatten waren.
Gauw belde ik 112 en zei: "Er lopen dieven in mijn achtertuin en die stelen mijn spullen".
De politie vroeg: "Zijn ze ook in uw huis"? en ik zei: "Nee".
Toen zei de agente: "Doe de deur goed op slot, dan komen we als we tijd hebben even langs, want alle politieauto's zijn op dit moment ergens anders bezig".
Ik zei: "Ok", hing op en ik telde tot honderd. Toen belde ik weer 112.
Ik zei tegen de politie: “Ik belde zojuist al dat er dieven in de tuin liepen. Nou, u hoeft zich niet meer te haasten. Ik heb ze zojuist allemaal neergeschoten" en ik hing de telefoon weer op.
Binnen vijf minuten kwamen er 4 politiewagens aan scheuren en een ambulance. Een helikopter in de lucht, de hondenbrigade, een forensisch team enz.
De politieagenten rekenden de inbrekers in op heterdaad.
Een agent kwam naar mij en zei: "Ik dacht dat u ze had neergeschoten?"
Ik zei: "En ik dacht dat jullie geen auto's ter beschikking hadden?”..........
 

   

Tot slot:
Het is niet gelukt om deze brief nog in 2020 af te leveren maar het is de start van 2021 geworden. Eigenlijk wel een beter moment bij nader inzien. Toen Corona in het voorjaar tot een lockdown leidde, hoorde ik verschillende mensen alweer plannen maken voor de zomer want dan zou het wel weer normaal zijn. Mijn visie daarop werd waarschijnlijk niet gedeeld want ik hield het probleem voor veel groter. Helaas heb ik gelijk gekregen en is 2020 de boeken ingegaan als een rampjaar. Ik hoor nu toch opnieuw mensen uitgaan van een beter 2021 en ik hoop het met hen met heel mijn hart maar realist als ik ben, durf ik de 'pret' te bederven door aan te geven dat het nog helemaal niet gedaan is. Ondanks vaccins die uit de grond gestampt zijn maar deze vaccins moeten opboksen tegen een virus dat zich sneller aanpast dan er vaccins gemaakt kunnen worden. Ook ik hoop dat ik ongelijk krijg en dat we een opwaarts jaar tegemoet gaan.
Ik wens iedereen het beste en een gelukkig en gezond jaar. De busbrief is zonder opzet een tweemaandelijks leven gaan leiden dus mogelijk is er in februari/maart een vrolijker slot te schrijven.

Graag tot brief 164

Hartelijke groeten

       
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl of busbriefbode@gmail.com)
     

Wijsheden:
      

Als je als automobilist moet blazen, zet dan je bril af. Dat scheelt 2 glazen.

Van alle lessen vind ik wijnflessen toch het aller leukst.

Wacht niet op bijzondere momenten, maar maak gewone momenten bijzonder.

terug naar de