07 februari 2016

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
 
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - Olaf Horn - Bakkerarchief - 2e leven - Slipcursus - Abri's/Haltes - Cuba - Reclame - Arthur - Utrecht
Uitsmijters: Rugzakbrievenbus - Uit het raam kijken - Minitram
Busbioscoop: FRAM in de jaren zeventig
Busbabbel: Geluid
 

Daar is dan toch het moment dat de busbrief weer tot leven komt. In december 2015 dacht ik nog een poging te doen rond de jaarwisseling met een toepasselijke brief te komen maar dat mislukte door personele aanpassingen op het werk en een aantal zaken in de privé sfeer, die maakten dat ik weinig tijd had om te doen wat ik graag zou willen. Vandaar dus nu pas, februari 2016, opeens een vrije dag met een sombere wereld buiten de deur. Dat zijn de beste momenten om aan de slag te gaan met de computer. Alle inzenders van goede wensen voor dit jaar en alle lezers die mij regelmatig op het hart drukken dat zij mijn inspanningen op de voet volgen, dank ik hartelijk voor hun warme woorden.
De eerste brief van 2016 is een feit. Veel leesplezier met veel oude onderwerpen maar ook met 3 losse nieuwe items.


      
Goud van Oud:
Dat ik woonachtig ben in Delft zal bij velen wel bekend zijn. Dat ik in 1983 ben begonnen in het OV bij Westnederland, eveneens in Delft, zal ook geen geheim meer zijn. Vandaar dat ik het niet kan laten om foto's te gebruiken waarbij ik mijn eigen herinneringen de vrije loop kan laten. Hieronder zo'n foto. De 5437 komt vanaf de Westvest de brug over om Delft station aan te doen. Het grote huis met de monumentale ingang bestaat nog maar al het andere op deze foto is weg. De bus, de auto's, de brug en het stationsplein. Er is een nieuwe brug voor in de plaats gekomen, zelfs 2 stuks, en het stationsplein is meerdere keren aangepast, later verplaatst, en recent weer terug op de oude plek. Tegenwoordig onderdeel van de Spoorzone.
De 5437 is al eerder in de busbrieven ter sprake gekomen en wel o.a. in busbrief 6. Lijn 60 ging via de nieuwe wijk Voorhof naar Station Zuid zoals de filmkast aangeeft en in het jaar dat deze foto gemaakt werd, was er na station Zuid weinig Delft meer maar veel weilanden. De foto zal ergens in de jaren zeventig gemaakt zijn want na wat inzoomen zag ik dat er een Beckson op de betaaltafel staat. Dit ingenieuze apparaat zorgde dat er op de bus vervoerbewijzen konden worden verkocht. Enkeltjes, retourtjes, abonnementen enz. rolden uit het apparaat nadat er met schuifjes geschoven werd en de juiste gegevens op het papier stonden. De Beckson is na de invoering van de strippenkaart op 1 oktober 1980 uit het straatbeeld verdwenen.


     
Olaf Horn:
Uit de collectie van Olaf de 8532 bij de garage Hoogoorddreef in Amsterdam. Dat ligt tegenwoordig vlak achter de Heineken Music Hall maar in de tijd van deze foto, zal de omgeving nog in ontwikkeling zijn geweest. Deze standaardbus van Centraal Nederland stamt uit 1980, een DAF MB200 van den Oudsten.

De 2e foto werd door Olaf gemaakt op Leiden Station van de 2431. Eveneens een bus van Centraal Nederland maar in dit geval zien we een Leyland den Oudsten LOB uit 1974. De bus is in 1987 afgevoerd naar het CAB alwaar het een triest lot wachtte want samen met o.a. de 2430, de 2432, en de 2434 is de boel uitgebrand dus in zekere zin werd sloop omgezet in een crematie. Ook dit stationsplein is in deze vorm verleden tijd.


     
Het Bakkerarchief:
Deze foto van Piet met deze bestemmingsfilm past goed bij een hoofdstuk verder in deze brief. Naar het merk bus hoeft niet lang gezocht te worden en de vorm van de voorruiten laat niets te raden over, een echte ouderwetse Leyland Werkspoor bolramer, de 4770. Deze bus dateert van september 1959 en zou in 1974 terechtgekomen zijn bij MUSA en werd het een van de eerste voertuigen van deze Stichting Museum Streek- en Stadsautobussen Amsterdam (MUSA)

Zoals bij de eerste foto van deze brief al ter sprake kwam, zijn mijn eerste herinneringen afkomstig uit de jaren tachtig. Onderstaande foto van de hand van Piet Bakker, laat het busstation van 's-Gravenzande aan het Vaartplein zien in een winterse sfeer. Een bus van de Haagse vestiging van WN halteert hier komende uit Hoek van Holland op weg naar station Den Haag Centraal. De 9600 is gebouwd in 1984 met een automatische versnellingsbak waarmee vanaf die jaren steeds meer gereden zou gaan worden.


     
2e leven:
Hugo heeft deze Leyland in 2009 gefotografeerd in Arnhem bij de Minervasingel. Het is de ex-FRAM 1686 met van origine het kenteken 21-XB-37. Een bus uit 1980 van een serie waarover verder in deze brief sprake zal zijn in het hoofdstuk van Arthur. Deze 1686 is in 1995 bij VVCR Rijssen terechtgekomen, een bedrijf gespecialiseerd in rijvaardigheidstrainingen. Rijssen en Arnhem liggen niet direct naast elkaar dus ik vermoed dat deze bus na VVCR doorverkocht is en als vandalismebus gediend heeft. Als kunstproject lijkt het mij niet geslaagd gezien de aangebrachte teksten en ook het feit dat de stoelen niet in de bus staan maar er buiten tussen de strobalen, lijkt mij weinig goeds te voorspellen.

 

Van Pascal kreeg ik deze tip: In Blijham is in het verleden een ex-Gado bus omgebouwd tot Frietkraam. Het zou de ex-DVM 9309 moeten zijn. Kijk hier voor een filmpje.
Helaas zoals je in het berichtje van de eigenaar kan zien, is de bus verkocht en vermoedelijk ergens in Oostenrijk terechtgekomen.
Hierbij het bericht dat de eigenaar verstuurde:


     
Slipcursus:

In busbrief 10, lang geleden, heb ik al wat over deze slipcursus vermeld. Twee van onderstaande foto's staan ook in die busbrief. Er doken echter meer foto's op en die maken het plaatje meer compleet.


       

Abri's en Haltes:
Hopelijk is dit een leuke geslaagde montage foto en is het geen werkelijkheid want dan ga je toch echt twijfelen aan de grijze massa in de hoofden van óf de bedenkers óf de uitvoerenden. Er zijn voorbeelden genoeg van dit soort zaken, een paaltje plaatsen op een invalidenparkeerplaats of een lantarenpaal zodanig dat een parkeerplaats onbereikbaar wordt enz. enz. Gemeentelijke werkzaamheden kunnen tot heeeeel creatieve oplossingen leiden. In ieder geval is dit een grappige foto in dit hoofdstuk.

In Boskoop is tegenwoordig ook een soort haltepaal waarneembaar. Geen traditionele halte maar toch iets in een voortuin dat aangeeft dat daar een toegewijd busliefhebber woonachtig is. Vroeger eigenaar van de succesvolste webpagina op busgebied van Nederland, een korte periode offline, en daarna kroop het bloed waar het niet gaan kan en herstartte Marty (want over hem gaat het) de pagina in een afgeslankte vorm. Rijd je door Boskoop en zie je deze windwijzer, dan weet je waar de wind vandaag komt. Het zou zo maar uit de richting van de oude Westnederland vestiging kunnen komen die helaas aan de sloophamer ten gronde is gegaan.


     
Koninklijke bus:
Jaja, ook blauw bloed verplaatst zich zo nu en dan met een bus. Ik geloof niet dat er een strippenkaart gebruikt werd en ik weet zeker dat er ook geen controle de bus in kwam. Van collega Henk N. kreeg ik deze foto's. Hartelijk dank Henk (Henk is intussen overleden). Ik weet dat deze bus vroeger soms in Delft gestald stond en dan keek je er toch net even anders naar dan naar je eigen gele bus. Deze DAF B89 Alliance uit 1990 is in 2007 terechtgekomen in het DAF museum. Het wagenparknummer van den Oudsten was 9089.

Voor meer over deze bus kun je kijken op Koninklijke Bus.

Henk (links) poseert trots bij deze unieke bus.


   
Nederland in Cuba:
Van Jan M kreeg ik deze 2 foto's van dit opvallende busvoertuig (Metrobus) waarmee men in Havana het OV uitvoert. In eerdere brieven heb ik hierover ook foto's geplaatst maar mede vanwege het ingezoomde plaatje (2e foto), ruim ik graag nog eens een plaatsje in voor dit vervoermiddel.

 

In 2015 is deze aparte constructie gefotografeerd bij Moron op Cuba. Dit is van oorsprong een bus van Centraal Nederland, namelijk de 7633, een gelede bus uit 1987. (zie foto 2) Op Cuba is men een stukje kwijtgeraakt en is er ook nog eens wat aangepast zodat het origineel alleen nog aan het front herkenbaar is. Zelfs de spiegels zijn ook aanwezig in een andere vorm dan in de gele versie.


      
Reclame:

Mijn gewaardeerde collega R. verraste mij rond de feestdagen met een presentje. Ik opende het pakket in blijde verwachting en wat schetste mijn verbazing............kreeg ik te lezen dat hij mij als persoon graag mag en dat ik als collega in behoorlijk aanzien sta. Denk nu niet dat ik de tekst verkeerd begrepen heb want als kerels elkaar 'afzeiken' betekent dat juist in veel gevallen dat ze je goed gezind zijn. Pas als men je gaat ophemelen moet je op je hoede zijn. Vandaar dat ik deze tekst vrij vertaald heb in mijn voordeel en ik kan er met plezier mijn koffie of thee uit drinken. Geen foto van een reclame uiting op de zijkant van een bus maar prima reclame voor de verstandhouding op mijn werk.

En hiervan zijn er vele voorbeelden in omloop. Deze bus in Paraguay maakt reclame voor dogfood en zo te zien worden je honden er zeer actief van..............

Een foto uit 2012 maar elk jaar weer actueel. In deze periode gaat het weer los onder én boven de grote rivieren. Prins Bob is chauffeur bij Veolia, hopelijk voelt Arriva dit tegenwoordig in Brabant ook goed aan.


       

Ingezonden door Arthur J.

Drie foto's van een en dezelfde bus. Gewoon omdat ik ze toegestuurd kreeg en de foto's de 1694 laten zien met steeds een ander logo. In 1980 zijn er vele Leyland/den Oudsten beschikbaar gekomen. Bijna de complete 1600 serie kwam terecht bij de DVM en de FRAM behalve de 1699. Deze bus kwam samen met de 1700 t/m de 1712 in dienst bij Westnederland. Een befaamde serie voor zover het mijn eigen ervaring betreft. Leylands met grote instapdeuren en zwarte sturen ipv de bekende grijze sturen. In busbrief 13 is deze serie uitgebreid aan bod geweest.

De 1690 t/m de 1692 zijn in 1995 verbrand in Heerenveen en de 1698 is nog steeds onder ons als museumbus waar zelfs een eigen webpagina voor bestaat. Klik op 1698.

Opnieuw een bolramer maar nu de 7608, een Leyland-den Oudsten uit 1967. Bij de DVM kreeg de bus wagenparknummer 222 maar het ESO nummer was 7608. Een vervelend einde overkwam dit stoere voertuig.......verbrand bij de garagebrand in Emmen in 1979. Over deze brand in een volgende brief een apart hoofdstuk.

 


      

Zomaar eens een blik op een station, Utrecht door de jaren heen. In busbrief 36 heb ik dat al eens gedaan met station Delft en later ook in busbrief 51 met Rotterdam CS. We beginnen met 1930 links en 1932 rechts. Weinig verschil in de bebouwing en het plein ervoor maar wat wel opvalt, is dat er in 1932 meer activiteit zichtbaar is.

           

In 1952 is er duidelijk het een en ander gewijzigd. Het stationsgebouw heeft te lijden gehad van een architect die vond dat het strakker moest. De bestrating van keien, de zogenaamde 'kinderhoofdjes', heeft plaatsgemaakt voor een strakkere versie zodat het rammelen van de bussen minder hinderlijk was. De rechter foto is weer zwart-wit maar dateert van 5 jaar later, namelijk 1957 en alles doet nog steeds in niets denken aan de huidige situatie. 

               

Hieronder 2 foto's die op het oog redelijk identiek zijn. Toch zit er 13 jaar tussen. Links nogmaals 1957 vanuit een andere hoek dan de foto hierboven en rechts zien we een foto uit 1970. Alle foto's gemaakt richting stationsgebouw. Dat het achter de fotograaf een heel ander beeld geeft, laat de laatste foto zien. Een groot aantal perrons met voor 1971 behoorlijk moderne bussen op het streekbusstation.
Ik zet er opzettelijk geen foto bij van nu want dat is zo'n grote overgang die ik uit nostalgische overwegingen maar niet aandurf.

               

Hierbij een foto die ik van Rob S. toegestuurd kreeg: "Van station Utrecht CS heb ik in mijn verzameling een foto, gemaakt door mijn vader tussen 1930 en 1935, van het stationsemplacement aan de treinzijde. Op de voorgrond een trein die vertrekt richting Zwolle. Links daarvan is het Buurtstation en daarboven zie je kantoren van de NS (HGB l ) met de markante toren."


   
Ingezonden bericht:

Miga schrijft mij: "In de busbrieven lees ik vaak over de herkomst van bepaalde bussen. Misschien is het mogelijk om de herkomst van de bus, waarvan een foto in de bijlage, te bepalen?
 De foto is afkomstig van linkedin en er is een discussie gaande over waar de nu Cubaanse bus zijn roots heeft. Er wordt gegokt op de FRAM of de GADO, beiden met een lijn naar Holwerd. Maar aangezien er in Cuba makkelijk dingen kunnen worden verwisseld (zoals filmrollen, althans dat heb ik wel eens gehoord/gelezen) kan het ook een heel ander bedrijf zijn."

Wie kan Miga helpen????
Hierbij de foto.

Arthur schrijft: "Lijn 103 zou kunnen duiden op de 163 van de GADO/FRAM, die had lijnnummer 50 en volgens mij 52. De FRAM had in die tijd geen lijnen met drie nummers. Na de Veonn tijd werd lijn 80 omgezet in lijn 100. Misschien kom je hier mee verder?"

Reactie van Miga: "Bedankt voor het plaatsen van het item in de busbrief. Ook op linkedin wordt er druk over gespecialiseerd en daar gaat men er al van uit dat het een ex-FRAM-bus is.
Het antwoord van Arthur is nog niet helemaal wat ik zoek, ik ben immers geïnteresseerd in het wagennummer (waaruit dus de oorspronkelijke maatschappij is te herleiden), alhoewel ik wel denk dat in elk geval de filmrol op een GADO-verleden leunt, als ik zo het lettertype en het -corps bekijk.Lijn 50 is een lijn die in 1990 is ontstaan uit lijn 51 en die rijdt van Leeuwarden naar Lauwersoog via Dokkum. Lauwersoog is ook een steigerplaats, maar dus niet Holwerd. Lijn 52 was/is een interlokale lijn van Dokkum naar o.m. Paesens en v.v. Lijn 163 is in 2009 dacht ik ontstaan uit de voormalige lijn 134 die op zijn beurt ergens in 2001 weer een vervolg is op lijn 34. In het GADO-tijdperk bestond er dus nog geen lijn 163, want in die jaren was het al Arriva.
De info over de lijnnummers 80 en 100 zijn leuke weetjes, maar dit betreft hier een lijn tussen Heerenveen en Groningen via Drachten en heeft dus niets met Holwerd Ameland te maken. Lijn 80 werd overigens al in 1990, toen de FRAM nog volop aan de bak was, omgevormd tot lijn 100 en niet pas nadat de VEONN (in 1999) was opgeheven. Dat dus even heel erg terzijde, nu weer on topic: Ik hoop dat er iemand is die....??? Ik wacht het rustig af..."


 


      
Uitsmijter(s):
 
Geen bus zoals in deze brieven de hoofdmoot vormt maar een opvallende brievenBUS, de zogenaamde rugzakBUS. Ik hoop wel dat de post op tijd bezorgd wordt.

               

Een chauffeur van Arriva heeft blijkbaar de baan van zijn leven. Vroeger was het een flauw grapje om te zeggen dat een ambtenaar 's morgens niet uit het raam kijkt omdat hij anders 's middags niets meer te doen heeft. Deze collega bewijst dat er meer variaties mogelijk zijn.

Als iemand dit voertuig in het echt gezien heeft, hoor ik het graag. Een tram bestaande uit louter deuren. Ik mag aannemen dat dit wederom een fotobewerking is maar mocht het werkelijk bestaan dan mag ik ervan uitgaan dat de bezetting van de tram snel vol is.


     
Busbios(coop) film(pje):
Weer eens een filmpje waar de busbrief het liefst aandacht voor vraagt. Beelden uit een ver verleden met fraaie bussen als middelpunt. In Friesland en Groningen zitten een aantal supporters van de busbrief die mij ruim voorzien van interessant busmateriaal. Vandaar dus op deze plaats aandacht voor de FRAM.

              


           
BusBabbel:
Geluid!
Horen en luisteren zijn zaken waar je niet vaak bij stilstaat maar als iets vanzelfsprekends accepteert. Iemand die geen gehoor heeft mist een heleboel en soms ook niets want er wordt wat geluid op je afgevuurd gedurende een doorsnee dag. Stilte is een kostbaar goedje geworden en dat realiseer je je als je ergens bent waar je niets hoort. Het zal lastig worden om stilte te vinden in de Randstad, overdag maar zelfs ook 's nachts. Altijd ruist het minimaal, een samensmelten geluid van auto's op afstand, een trein in de verte, een sirene van hulpdiensten, een feestje 2 straten verderop of schakelkasten voor stroom, internet en wat niet allemaal. Vroeg in de ochtend kun je op zondag nog iets terugvinden van de rust die zo broodnodig is om je hoofd leeg te maken van alle impulsen die je continue binnenkrijgt. Collega's willen graag de zoemer aan hebben tijdens hun ritten omdat ze anders bang zijn een stopverzoek te missen en de halte voorbijrijden. Een simpele tingel kan mij misschien nog bekoren maar die elektronische, doordringende, nare door merg en been gaande zoemers zijn mij een erge ergernis. Weet je hoe vaak je dat hoort gedurende een dienst van pakweg 9 uur? Is een rode lamp niet voldoende? Nee, geluid moet er zijn. Heb ik nog niet eens de smartphone terreur genoemd met alle zoemers, piepjes en ringtones. Heel veel mensen hebben constant muziek aan staan, niet om te luisteren maar om toch vooral geen stilte te hoeven horen.
Nee, dan de oude bussen, een donker warm gebrom van de motor, afgewisseld met het sissen van de deuren. Nostalgie verzacht veel negatieve herinneringen want het was heel vaak een pokkenherrie. Isolatie was nog niet tot kunst verheven, het rammelen hield de chauffeur bij de les en soms was een goed gesprek met een passagier onmogelijk doordat het wegdek bestond uit onregelmatige klinkers. Mocht je behoefte hebben om het ouderwetse motorgeluid nog eens te beluisteren, open dan busbrief 123 - 124 - 125 - 126 - 127 en kijk bij het hoofdstuk 'Bakkerarchief' waar je 5 originele geluiden uit het verleden kunt beluisteren.
Een ander geluidsvervuiling stoort mij sinds enige tijd als ik televisie kijk. Nee, niet het opschroeven van het geluid tijdens reclameblokken want daar heb ik mij allang bij neergelegd en de knop 'mute' op de afstandsbediening is daarbij mijn grote vriend. Nee, ik bedoel de manier waarop er in televisieprogramma's omgegaan wordt met het uitspreken van de letter s. Voor zover ik mij bewust ben, werd die letter altijd kort uitgesproken maar als je gaat opletten, zul je merken dat er steeds meer presentatoren/trices de s uitspreken met een soort slisgeluid. Ze zeggen dan b.v. niet mens maar menshhhj. Volgens mij is het een modegril maar wel een die steeds hardnekkiger aanwezig is. Misschien letten veel mensen niet op zulke dingen en vinden ze het volstrekt niet belangrijk. Ik maak jullie misschien attent op iets waar je, nadat je het ook bent gaan opmerken, mij niet dankbaar voor zal zijn maar dat neem ik op de koop toe.
Zo heb je allerlei vormen van geluid, aangenaam of irritant en dat verschilt ontzettend per persoon. Smaak en wansmaak worden namelijk door iedereen anders ervaren en dat is misschien maar goed ook. In mijn borstzak begint regelmatig een hond te blaffen als er een Whatsapp bericht binnenkomt dus wie ben ik om een ander de maat te nemen............

 

       
Surftips en Apptips:

Op dit moment zijn er discussies gaande over het niveau van onderwijs met name omtrent de Nederlandse taal. Nou is dat toevallig een vaardigheid waar ik in mijn jeugd terdege ben onderwezen maar tegenwoordig hanteert men andere normen voor een goed gebruik van het Nederlands. Als je het begrijpt, is het toch goed? Dat is waar als het om gesproken taal gaat maar geschreven taal mag best voldoen aan bepaalde regels zodat er een herkenbaar taalgebruik is voor alle mensen in onze samenleving. Een krant geschreven in de tegenwoordig populaire straattaal of raptaal is slechts beperkt toegankelijk. Althans, ik heb er dan een woordenboek bij nodig. Mocht je met de standaard woorden overhoop liggen en je zoekt naar de juiste spelling, dan helpt deze link misschien. http://spellingsite.nu/

Apps:  Schreef ik in de vorige brief over een fraaie browserapp (Puffin), nu heb ik er een die overal juichende recensies oogst. Het is een zeer kleine app qua bestand dus gebruikt de app weinig rekenkracht van je tablet of phone. Verder is de browser erg snel en veilig en kun je anoniem surfen. Mijn ervaring met APUS is prima dus ik raad het iedereen aan. Op de link met een Nederlandstalige uitleg kun je eerst eens kennis maken en daarna indien gewenst in de Google Play store downloaden. Een aanrader.

Klik op:     


      

Politiecontrole om 2 uur ‘s nachts.
Een oudere man wordt om 2 uur ’s-nachts door de politie staande gehouden en wordt gevraagd waar hij zo laat naar toe gaat.
Hij antwoordt: “Ik ben op weg naar een lezing over misbruik van alcohol, roken, bij andere vrouwen zitten en laat opblijven en het effect ervan op het menselijk lichaam en rijgedrag.”
De politieman vraagt verder: “Echt waar? En wie geeft zo’n lezing midden in de nacht?”
De man antwoordt: “Mijn vrouw.”

Ouder worden:
Drie oudjes zien mekaar terug na lange jaren.
Wat doe jij sinds je met pensioen bent?
De eerste zegt : ik fotografeer.
De tweede zegt : ik tuinier.
De derde zegt : ik doe opsporingswerk...
Ah! En in wat?
Iedere dag zoek ik mijn bril, mijn wandelstok, mijn valse tanden, mijn sleutels....

Een vrouw zegt tegen haar man dat ze snel wil afvallen.
De man zegt: "Dan moet je je inschrijven voor de Missverkiezingen."
Zegt de vrouw: "Waar slaat dat nou weer op?!"
"Nou," zegt de man, "dan val je als eerste af."


   
Tot slot:
En dan ben ik weer aan de laatste regels tekst toe. De bevalling verliep soepel en ik hoop dat de nieuwe borreling een leven tegemoet gaat waarin hij flink in de belangstelling komt te staan. Ik heb er mijn energie ingestoken, laat het nu maar gebeuren. Iedereen die tot deze regels tekst gekomen is, heeft vermoedelijk de hele brief gelezen. Ik hoop dat je geen spijt hebt van de tijd die je eraan besteed hebt. Graag tot brief 135.

Hartelijke groeten,

      
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)
 

Wijsheden:
      


Aalmoezen zijn munten die rijken wegschenken van het deel dat ze de armen hebben onthouden. (Fritz Francken)

Arbeid is ongezond. Dat wordt voldoende bewezen door het feit dat 100 % van de arbeidsongevallen tijdens het werk gebeurt. (Guy Mortier)

Om een horloge te repareren heeft hij minstens een uur werk. (Rudi Tiri)

terug naar de