16 maart 2013

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t 
____________________________________________                                                                                          
   
Verhalen en foto's
van en over
oude en nieuwe bussen
 
Inhoudsopgave:
Goud van Oud - Olaf Horn - Buitenland - Abri's - 4022 - Reclame - Bakkerarchief - Sloop - Reïncarnatie - Haltebord - Geleed - Thailand - Cuba
Uitsmijters: Dubbeldeksrestaurant + Hele hoge tram
Busbioscoop: Veldrijden voor bussen
Busbabbel: Eigen verantwoordelijkheid eerst
 

Zoals het plaatje boven de inhoudsopgave al aangeeft: tijd voor vernieuwing. Schrik niet, het wordt geen revolutionaire vernieuwing, het meeste blijft bij het oude maar ik heb gekozen om niet elke busbrief meer een eigen onderwerp mee te geven maar de komende serie brieven te voorzien van een aantal vaste rubrieken. Dat was tot nu toe al het geval vanaf de Uitsmijters en dat is in deze editie ook zichtbaar vanaf de eerste foto. Het eerste hoofdstuk is getiteld Zwart-Wit met als ondertitel Goud van Oud en de rest komt vanzelf voorbij. Veel van die hoofdstukken zullen een vaste plek krijgen maar het kan zomaar gebeuren dat ik een hoofdstuk oversla en er een andere voor in de plaats gebruik. Geen punt lijkt mij en het houdt de inhoud levendig. Ik hoop dat het jullie bevalt en dat het de leesbaarheid ten goede komt. Ik merk het wel.
Voorlopig is de lengte van deze brief behoorlijk en staat nummer 119 garant voor vele minuten tijdverdrijf, de busgeschiedenis staat hiermee digitaal weer op de kaart.
 

      
Goud van Oud:
Leiden busstation met in beeld een flink aantal historische bussen. Het plaatje is door Wim Vink geschoten op 22 oktober 1968 en is slechts herkenbaar aan de flatgebouwen want het busstation is onherkenbaar veranderd. Op de voorgrond zien we de bolramer 4107 van de NZH, een Leyland/Werkspoor uit 1956. Deze wagen is even aan de slag geweest bij Citosa in 1964 en voordat de slopershamer toesloeg heeft het logo van Westnederland nog enige tijd op de flanken gestaan.

       


     
Olaf Horn:
Een bekende naam en gezicht in de wereld van busfotografen is die van Olaf Horn. Ik heb mij veroorloofd om Olaf bij mij een plaatsje te geven als vaste rubriek. Olaf heeft vele historische foto's in bezit maar is ook elk vrij uurtje op pad om de huidige Nederlandse busvloot vast te leggen. Als primeur heb ik gekozen voor een bus van Syntus/Gelderland. Even verderop in deze brief staat een blauwe Syntusbus uit het Overijsselse vervoersgebied. Op deze foto ook een VDL/Berkhof, de 5014, met standplaats Apeldoorn uit 2010. De foto is gemaakt op 4 augustus 2011.


    
Over de grenzen:
Jan van den Berg maakt fraaie foto's en ik mag gelukkig vaak uit zijn creatieve voorraad putten. Zo ook deze foto die gemaakt is in Noorwegen. Ik heb er geen gegevens van kunnen vinden maar volgens mij is de foto op zich zonder achtergrondinformatie maar met een mooie natuurlijke achtergrond, voldoende. Wel kwam ik op een Noorse webpagina de 2e foto tegen maar daarvan is de achtergrond beduidend minder aantrekkelijk........


     
Wachthuisjes:
Recent nog een complete busbrief gewijd aan het fenomeen abri maar voortaan probeer ik in elke brief minstens 1 foto te plaatsen in een eigen hoofdstuk. Hieronder een strak modelletje wat in januari 2012 gepresenteerd werd als prototype busshelter.


     
Willekeurige foto's:
Zo'n foto als hieronder vind je niet elke dag. Een landelijk tafereel geaccentueerd door de persoon op de voorgrond. Hoe oud het boertje is weet ik niet maar van de bus kan wel het een en ander vertellen. Dat het een reiswagen is, hoef ik niet toe te lichten maar dat deze bus gebouwd is in 1954 met wagenparknummer 4022, zie je er niet aan af. De Leyland/Verheul begon bij Citosa, ging over naar de NBM (N.V. Nederlandse Buurtspoorweg Maatschappij), daarna ETAO (N.V. Eerste Tielsche Autobus- en Touringcar Onderneming) en tot slot kwam de bus door de fusie van ETAO met Ballegooijen en Velox, terecht bij het nieuwe bedrijf BSM (N.V. Betuwse Streekvervoer Maatschappij).
De tweede foto is van de huidige 4022, een VDL/Berkhof uit 2010. Deze bus rijdt voor Syntus in de stadsdienst Zwolle en zal vermoedelijk niet kunnen poseren als de groene voorganger op de eerste foto doet.


     
Reclame:
Er kon maar 1 logo boven dit hoofdstuk staan natuurlijk: de sticker JA/NEE. Er staat 3 keer NEE en slechts 1 keer JA dus, omdat ik heel democratisch ingesteld ben, volg ik die ene JA......en stuur ik de reclame gewoon in deze busbrief rond.
Milka was een reclame die bij veel mensen is blijven 'hangen'. Al eerder hebben er foto's in busbrief 93 gestaan met Lila Pause in beeld. Toen was het de 8501 van Centraal Nederland en hieronder zien we de 8863 van de ZuidOoster. Deze MB200 uit 1981 startte zijn carrière bij de VAD, stroomde door naar de ZO en daarna Hermes. Verder ging het via Munckhof Reizen en Van Goch Reizen weer via Hermes naar Milot in 1999. Sindsdien ontbreekt bij mij elk spoor maar op zich maakt het al indruk dat zo'n bus vanaf 1981 gewoon blijf rijden tot 1999!!
 

     
Het Bakkerarchief:
In busbrief 77 en brief 83 zijn er foto's van collega Piet Bakker gepresenteerd. Ik heb nog heel veel foto's van hem in een aantal mappen op mijn computer staan en ik vind het dan ook niet meer dan terecht dat ik een apart hoofdstuk inruim voor deze unieke beelden. Deze keer 2 foto's uit zijn archief. Als eerste zien we de Westnederland 5307 die (helaas) gesleept moet worden. Het was in de periode dat WSM overging in Westnederland en we zien hier een Leyland/Verheul uit 1962. Het type carrosserie werd Roset genoemd naar de naam van het carrosseriebedrijf Roset uit Bergen op Zoom. In 1978 is deze wagen overleden op de sloop.

Een ander bijzonder model Leyland is hieronder te zien. Ik kan er niet veel over vinden op internet, in ieder geval niet meer dan te zien is namelijk: een ZO bus voor militair vervoer en een carrosserie uitvoering die aan tourwerk doet denken mede omdat er slechts 1 deur te zien is. Maakt niet uit, leuk om een afwijkend model t.o.v. het OV te kunnen plaatsen. Als iemand meer weet van deze bus dan heb ik natuurlijk zoals altijd een luisterend oor.


     
Sloop:
Tja, hoe gesloopt wil je een sloopbus hebben? Ik heb de indruk dat er vaak vogels in de bomen eromheen zitten. De voorruit is nog heel maar is wel uit de sponning gezakt. Al met al een trieste vertoning en hoewel de 2e foto van een andere bus is, laat het zien dat de buitenkant van de eerste nog netjes was vergeleken met de binnenkant van die andere.......

Ruurd Berendes weet mij te melden dat dit in Suriname is en dat het de ex-AMZ 6 is. De foto is gemaakt op 13 september 2011. Bedankt Ruurd. (AMZ - N.V. Automaatschappij "Zeeland")


     
2e leven:
Een geliefd onderwerp van de maker van deze brieven: het 2e leven. Als eerste foto een Leyland/Werkspoor, de 4139 uit 1957. Deze bus begon bij de NZH en ging in 1964 naar de RTM (N.V. Rotterdamsche Tramweg Maatschappij), werd in dat jaar verbouwd bij het CAB (Centraal Auto Herstelbedrijf) en werd uiteindelijk de van Kooten 7.

Wat te denken van dit model? Het is van oorsprong de GSM 1419 hier op de foto gezet in 2007 te Doesburg. (GSM - N.V. Gelderse Streekvervoer Maatschappij) Het is een DAF/den Oudsten MB200 uit 1973 maar wie herkent hem nog als zodanig? De bus is na zijn GSM-leven bij een particulier beland die er het nodige aan heeft vertimmerd. Zo zie je maar.....een beetje plastische chirurgie en je ziet er weer helemaal bij de tijd uit. Om te kunnen vergelijken heb ik leentjebuur gespeeld bij Marty op de webpagina want daar vond ik de 1429, een zelfde soort bus.


     
Halteborden:
Het is aan het embleem te zien geen bushalte maar een tramhalte, een Amsterdamse calamiteiten halte. De oproep in de vorige busbrief om bijzondere haltenamen in te sturen, heeft niet echt een schokkend aantal inzendingen opgeleverd maar toch zal ik proberen om deze rubriek regelmatig terug te laten komen met aparte haltes.



Kus van de bus:
Een logische rubriek zou ik zo denken want er zijn genoeg foto's van minder fortuinlijke collega's.


     
Geleed:
Een harmonica illustreert deze rubriek. Treffend want zo omschrijven passagiers vaak de gelede bussen. Ze zijn er in soorten en maten geweest en van allerlei busbouwers. Onderstaande kopie van een foto die ooit een kalender sierde, laat de 7794 zien die halteert op (gokje) het busstation van Krimpen a/d IJssel. Lijn 23 is later omgenummerd tot lijn 97/98 en reed tussen de Vijverflat in Krimpen en Rotterdam CS. Het is een Mercedes Benz met een carrosserie van den Oudsten en gebouwd in 1976. Na het actieve OV dienstverband kwam deze bus terecht bij vliegveld Zestienhoven, tegenwoordig Rotterdam The Hague Airport. Daarna zag deze bus ze nog steeds vliegen want de volgende werkplek werd Eindhoven Airport en als je dan nog steeds niet gelooft dat het een hoogvlieger was, was Eelde Airport in het jaar 2000 de volgende bases. Nu 13 jaar later zal de wagen wel uitgevlogen zijn. (Eerder vermeld in busbrief 16)


     
Wat zoal voorbijkomt:
Zo nu en dan komen er foto's voorbij die de menselijke onderkaak centimeters laten zakken. Hieronder 5 foto's van een 'bus' in Thailand. De voorzijde geeft geen reden tot het fronsen van het voorhoofd maar met de 2e foto wordt het al minder geslaagd. De passagier zit vóór een geopende deur rustig rond te kijken zonder zich vast te houden. Eén scherpe stuurbeweging en hij ligt buiten! De chauffeur heeft een erg smaakvolle inrichting van de cabine. Van alles is er aangebracht om de dag door te komen en aan het dashboard te zien heeft de bus ooit een frisse nieuwe start gekend maar dat is alweer heel wat jaren geleden. Het zijn foto's van 3 verschillende buscabines dus blijkbaar is dit de normale gang van zaken. Wat hebben wij dan toch een saaie bussen ;-)

        

         


   
Nederland in Cuba:
De laatste 2 foto's uit de serie van deze busbrief zijn van een andere geliefde locatie: Cuba. Voortaan vinden jullie hier minimaal 1 foto en zoals nu soms 2 foto's uit het befaamde busreservaat Cuba. Hieronder staan foto's van 2 verschillende bezoekers (Hugo en Conrad) van dat land. Toch is er een grote overeenkomst te zien. Het lijkt mij dat de bus tussen locomotieven staat dus vermoedelijk is dit dan toch het echte definitieve einde van 2 Nederlandse MB200 wagens op een sloopwerf. De voorzijde is bij allebei opvallende gelijk en zelfs het lijnnummer vertoont overeenkomsten. Toch zijn het 2 verschillende wagens als je afgaat op de kentekens (zie toegevoegde info). Op de eerste foto staat dat het om een zoekplaatje gaat maar waar naar gezocht moet worden, weet ik niet.
Het gaat in ieder geval om 2 wagens van DAF met een Hainje opbouw met de uitstapdeur helemaal achterin. Waar en bij welk bedrijf ze in Nederland dienst hebben gedaan, is mij niet bekend. (zie ook hiervoor de bijgevoegde info)

Van Conrad heb ik intussen de toezegging dat hij een toelichting zal sturen over het wel en wee van deze wagens want toen hij de foto nam, heeft hij daar met iemand gesproken die kon vertellen over het Cubaanse leven van deze serie bussen. Binnenkort dus hier te lezen. En daar is de beloofde info. Conrad schrijft: "Deze bus is eigendom van de firma Partagas, de bekende sigarenfabriek midden in het centrum van Havana. De bus ziet er niet rijvaardig uit maar heeft waarschijnlijk wel de Cubaanse APK.
Ik heb begrepen (in m’n beste Spaans) dat deze bus nog wordt gebruikt voor vervoer van medewerkers. De foto’s zijn genomen aan de achterzijde van de fabriek, op een parkeerplaats vol antiek.
Op een van de foto’s zie je nog de resten van een oude trein."
Conrad stuurde nog een paar extra foto's die ik hierbij toevoeg.

Ook kwam van een echte kenner informatie binnen die ik jullie niet wil onthouden. Ruurd Berendes schreef mij: "Kenteken HWP 976 is de ex GSMwagen 1358. De bus heeft dit kenteken vele jaren gehad maar kreeg uiteindelijk een nieuw kenteken: HWY 926. De 2 foto's betreffen dus inderdaad dezelfde bus 1358.
De bus staat op de foto niet op de sloop maar op een locomotievenopslagplaats, tevens garagebedrijf, waar hij normaal gestald staat. De bus heeft zijn eerste jaren in Havanna fabrieksarbeiders vervoerd van sigarenfabriek Partagas en is nu o.a. klusjeswagen. Op hetzelfde terrein stond ook voor Partagas de ex GSM 1360 met kenteken HTW 090. Deze werd op 2-4-11 slooprijp aangetroffen."

Heren bedankt en nu kan ik beginnen bij de eigenaar met een foto van de fabriek. Ernaast links zie je de 'opslag' en als laatste foto van 4 zien we het nieuwe kenteken.

 


      
Uitsmijter(s):
Dat er voor ex openbaar vervoer materiaal uiteenlopende bestemmingen mogelijk zijn, weten we als geen ander. Of dit ooit een echte dubbeldekker was of dat er later een 'dakkapel' is opgebouwd, weet ik niet maar het is een bijzonder bouwsel. Misschien dat de bovenetage zelfs een overnachting mogelijk maakt, ik zie het dekbed al uit het raam aan de voorzijde hangen. Het ziet er uit als een bus maar gezien het formaat wielen, heb ik toch mijn bedenkingen. De radiator kunnen ze hooguit gebruiken om een 'cup of tea' te zetten.

De 2e uitsmijter betreft een opvallende constructie. Heel origineel natuurlijk om een oud tramstel te gebruiken als extra leslokaal want dit is een foto die gemaakt is in Delft bij de TU.

Ruurd Berendes weet te melden dat het hier om een PCC gaat die in Delft als loopbrug tussen de studentenflats is geplaatst. Dit is de ex HTM 1114 en PCC staat voor President Conference Committee Car.


     
Busbios(coop) film(pje):
En wij maar klagen als er ergens een kuiltje in de weg zit.............
 
 

    
Digitaal puzzelen:

Free sudoku by SudokuPuzz
 


           
BusBabbel:
We lezen in de media in 99 van de 100 gevallen over vervelende zaken die zich in het OV voordoen: agressie, ongevallen, branden, klachten over de meest uiteenlopende zaken en bedenk zelf nog maar een paar voorbeelden. De keuze is reuze. Ook wij doen vaak mee in dit negatieve sneeuwbaleffect, test het maar aan de eindpunten of tijdens 'stoere' gesprekken op de vestigingen. Je hoort met name de zaken die niet deugen langskomen want schelden is blijkbaar cool en afgeven op alles en iedereen lucht wel lekker op natuurlijk. Of het mopperen terecht is, is van minder belang. Hoe komt het toch dat mensen en zeker Nederlanders dit als een karaktertrek hebben omarmd? Zelf ben ik heus geen rasoptimist en ik kan heerlijk meedoen zo nu en dan maar ik kijk van nature meer als een realist om me heen. Vals optimisme is jezelf bedriegen om maar niet aan de realiteit te hoeven denken. Daar hou ik niet van.
Het is helaas niet anders dan dat we leven in een fantastische tijd waar in onze samenleving sprake is van onbeperkt hebben, hebben en nog eens hebben. Tot vorig jaar dan want toen kwamen de eerste berichten naar buiten dat de grafiek ging dalen en nog steeds haalde de meerderheid de schouders op en vertrok voor de zoveelste (vlieg)vakantie want 'the sky is (letterlijk) the limit'. Als vrolijke struisvogels staken veel mensen hun hoofd in het tropische zand. Die tijd is voorbij, de ernst van de huidige problemen is 'ingedaald' en de politiek probeert ons met paniekvoetbal slapeloosheid te besparen. Politiek links en rechts is de weg kwijt omdat in Nederland zelfbestuur praktisch verloren is gegaan. We mogen net doen of we de boel controleren maar, eerst in de achtergrond en nu steeds meer op de voorgrond, is Europa de bepalende factor geworden. Dat levert voordelen op, die momenteel niet populair zijn om mee te stunten omdat het cool is om ergens de zwarte Piet van de malaise naartoe te schuiven en zeker niet in de spiegel te kijken.
Je ziet, op de werkvloer gebeurt hetzelfde in het klein wat op wereldniveau in het groot gebeurt. Welvarend leven is als een weg die omhoog loopt. Je kunt met of zonder doping fietsen maar als die weg steeds steiler omhoog gaat, komt er een moment dat je tot stilstand komt, om nog maar niet te spreken van achteruit rijden of een vrije val. Zo zie ik het als realist. Ik heb er maar één remedie voor en dat is acceptatie. Je verzetten door op alles te schelden en te roepen wat anderen hadden moeten doen, is te makkelijk. Steek de hand in eigen boezem, open je ogen voor de werkelijkheid en begrijp dat negativiteit zeker geen oplossing biedt. Je hebt jezelf ermee en er verandert niets aan de problemen. Sterker nog, je vergroot de ellende waarschijnlijk voor jezelf. Begrijp mij niet verkeerd, ik onderschat niet waar veel mensen mee in aanraking komen door de terugval van de welvaart. Ik heb zelf een redelijk sobere levensstijl, ik ben nooit jaloers op de eigendommen van anderen en mijn prioriteiten zijn nogal opvallend anders dan bij veel mensen om mij heen. Dat is mijn keuze en ik misgun anderen hún keuze zeker niet maar we zijn allemaal geboren met een hoeveelheid grijze massa achter ons voorhoofd en daar mogen/moeten we zinnig gebruik van maken. Laat je niet in de luren leggen door wat je allemaal op de mouw gespeld krijgt maar doe eens een poging om zelf na te denken. De tijd dat je er vanuit kon gaan dat je zorgeloos kon leven en denken dat anderen de zorgen voor je oplossen, is echt voorbij. Neem je eigen verantwoordelijkheid.
Dat geldt ook voor het openingszinnetje van dit verhaal, bekijk het eens anders. We hebben een baan, weet hoe kostbaar zoiets is en realiseer je dat de tijd van overvloed definitief voorbij is. Schud de verwende gepamperde houding van je af en probeer je baan te koesteren. Wentel je frustratie niet af op je klanten maar denk er aan dat je zonder hen je hand op moet gaan houden bij een overheid die het huishoudboekje niet op orde heeft en dat met steeds kleinere uitkeringen zal proberen op te lossen. Ik heb de neiging om dit relaas af te sluiten met het woord 'Amen' want als ik het teruglees, lijk ik wel een zedenpreker maar dat is niet mijn bedoeling. Ik wil slechts uitdrukking geven aan mijn zorgen en hoop er, al is het maar één iemand, mee over de streep te trekken om het negatieve los te laten en realistischer in het leven te gaan staan. Ik beloof een volgende babbel luchtiger te houden.....
 

       
Surftips:

Het wemelt op het internet en met name bij YouTube van de prachtige films. Zo nu en dan pak ik er eentje tussenuit vanwege het fraaie onderwerp en de manier van opnemen. Op deze link kun je hart ophalen en het scheelt je een vliegtrip want achter de computer zie je alles en neerstorten oftewel crashen gebeurt hooguit bij je PC. Virtual Tour Victoria Watervallen Zambia-Zimbabwe

We zijn vast allemaal weleens benieuwd naar wat er allemaal op de dag van vandaag gebeurd is in het verleden. Laat er nou iemand geweest zijn die dat allemaal verzameld heeft op een webpagina. Start de link en je gaat automatisch naar de datum van vandaag. Uiteraard kun je ook uitwijken naar een andere datum zoals b.v. je verjaardag ofzo. Gewoon leuk om eens rond te neuzen. http://www.beleven.org/vandaagdedag/

Klik op:     


      
       

Zuster Mary gaat binnen in het klooster van de Stilte.
De priester zei: 'Zuster, dit is een stil klooster. U bent hier welkom, zolang als je wilt, maar je mag niet spreken. Enkel als ik je toestemming geef.'
Zuster Mary leefde nu al 5 jaar in het klooster toen de priester tegen haar zei : 'Zuster Mary je bent hier al 5 jaar. Je mag 2 woorden spreken. "
Zuster Mary zei: 'Hard bed.'
'Het spijt me dat te horen," zei de priester. 'We zullen zorgen, dat je een beter bed krijgt.'
Na nog eens vijf jaar, werd zuster Mary opgeroepen door de priester. 'Je mag weer twee woorden zeggen, zuster.'
'Eten koud,' zei zuster Mary, en de priester verzekerde haar dat het eten beter zou zijn in de toekomst.
Op haar 15e verjaardag in het klooster werd ze opnieuw opgeroepen in zijn kantoor. 'Je mag weer twee woorden zeggen vandaag.'
'Ik vertrek', zei zuster Mary.
'Dat is waarschijnlijk het beste,' zei de priester: 'Je hebt niets anders gedaan dan klagen sinds de dag dat je hier kwam!'

Jantje loopt langs het huis van de burgemeester en spuugt tegen een raam.
De burgemeester heeft dit gezien en komt woedend naar buiten.
"Wat zou jouw moeder ervan vinden, wanneer ik bij jullie huis langsloop en tegen het raam spuug?" vraagt de burgemeester.
"Dat zou ze heel knap vinden want wij wonen op de 10e verdieping".

Ouder worden
Drie oudjes zien elkaar terug na lange jaren: 'Wat doe jij sinds je met pensioen bent?'
De eerste zegt: 'Ik reis en fotografeer veel.'
De tweede zegt: 'Ik winkel en tuinier graag.'
De derde zegt: 'Ik doe regelmatig nog opsporingswerk...'
Ah! En in wat en waar? zeggen de andere twee.
'Iedere dag zoek ik mijn bril, mijn gebit, mijn wandelstok, mijn gsm, mijn sleutels, mijn autopapieren enz. enz.....'

 


      
Ingezonden berichten:
Een ingezonden reactie van Frans waar ik verrast van opkeek: zelfs in mijn overwinteringadres in Koh Lanta Thailand wordt de busbrief met heel veel plezier en zorgvuldig gelezen.
Heel hartelijke groeten,
Frans van E.
Gedeeltelijk gepensioneerde buschauffeur vestiging Almere Buiten.(voorheen Zoetermeer)
 
Verder kwamen er bijzondere haltes binnen van o.a. Nick Roestenburg en collega Rob Schreur en allerlei leuke en handige tips waar ik in komende brieven op terug zal komen.
Allemaal bedankt.
 
Adres Onbekend:

Tot slot kreeg ik een vraag van de SVA afdeling Limburg over deze foto. Het is de bus die in busbrief 102 ter sprake kwam, een wagen van Stadsdienst Maastricht (SM), wagen 31. Om museumbus 32 te kunnen onderhouden is men in Limburg op zoek naar materiaal en men vroeg zich af waar deze 'tapijtbus' nu is of is gebleven want als deze wagen ergens afgedankt in een hoekje staat, zouden ze in Limburg uiteraard grote interesse hebben. Dus: wie kan hierover iets vertellen!!!


   
Tot slot:
Zo, het is klaar. Eerlijk gezegd dacht ik met de nieuwe indeling makkelijker een editie te vullen maar als ik zie hoeveel tijd het mij deze keer gekost heeft dan is dat niet juist gebleken. Maakt niet uit, ik heb er veel plezier aan gehad om deze editie met boeiende bussen te vullen. En ik heb voor de toekomst nog veel meer klaarstaan. Bedankt voor de aandacht en graag tot later. Ik ga nu eerst mijn secretaresse inwerken en zoals je ziet heeft ze mijn afbeelding al op een kussen gezet dus dat belooft iemand met de juiste instelling te zijn en kan ze goed tekenen. Haha.

Groeten en tot de volgende brief

       
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)

    
Wijsheden:

Da's nou typisch een dochter: Tot haar 16e blijft ze zeuren...of ze een paard mag hebben...en op haar 17e komt ze thuis...met een ezel!

Hij was zo bang voor de uitslag van het medisch onderzoek, dat ze hem de uitslag onder narcose hebben moeten vertellen. (Wiet van Broeckhoven)

In wijn zit wijsheid, in bier plezier en in water bacteriën.
 

terug naar de