3 mei 2009

N i e u w s   i n   B u s b r i e f f o r m a a t   <++++>
__________________________________________________________                                                                                                 

______ Onderwerp: MB 200 2e deel __________________
   
 Verhalen over oude en nieuwe bussen
                      
 
Inhoudsopgave:
MB 200 2e deel
Uitsmijter: Spoorzoekers
SlimvanWim: Het gebruik van de Verkenner
Busbabbel: Niet spreken met de bestuurder
 

 
Een kleine oneffenheid gladstrijken..... In de vorige brief heb ik een animatie geplaatst bij de moppen maar daar is verschillend op gereageerd. Misschien een minder gepast plaatje in een nieuwsbrief als deze, en dan heb ik het over het plassende kereltje dat een probleem had met het doen van 2 dingen tegelijkertijd. Had ik dit grapje in woorden samengevat dan was het een mopje geweest zoals zovelen maar nu het visueel werd, merkte ik daar enige wrevel over. Het is spijtig maar ik zal nog kritischer te werk gaan.
 
Dan nu om de stemming wat op te fleuren, een onschuldige foto met een verrassende wending. Ik geef mezelf gewoon een joker......

 

In deze brief opnieuw aandacht voor dé standaardbus, de MB200.
 

Foto 1a-1b:
Goed, nu dan de nieuwe foto's.
 
Ruurd Berendes schreef mij een duidelijk toelichting op het verschil tussen de DAF en de Leyland uit die standaardbus jaren. Hieronder zijn tekst:
"Er waren in principe twee standaardbussen voor het NL openbaar vervoer, de wijnrode Daf- Hainje DKDL met opbouw van Hainje voor het stadsvervoer, (waarvan ook enkele tientallen door Den Oudsten en van Hool gebouwd zijn) en de gele standaardbussen voor het streekvervoer die voornamelijk gebouwd zijn door Den Oudsten op een chassis van DAF (het MB 200-chassis met Daf DKDL-motor) en het LVB668 chassis van Leyland met de O680-motor. Ogenschijnlijk waren alle bussen gelijk maar je zag het verschil in de grill, die was dicht bij de Leyland omdat de radiator daar onder de bus zit, terwijl die bij de DAF direct achter de grill zit.
Je zag dat vroeger in Den Haag ook bij de Kromhouts die een open grill hadden met daarachter de radiator, en de AEC met dichte grill en een verderop geplaatste radiator. Verder waren de bussen gelijk van uiterlijk, vandaar het misverstand dat elke standaard streekbus een MB 200 is.
LOB is de afkorting voor de standaard Leyland den Oudsten Bus en
LOK is Leyland den Oudsten Kort.(b.v. de Delftse 5600-en)
DOK is derhalve de Daf den Oudsten Kort (6500-6507 in Delft o.a.)"
 
Twee voorbeelden om het meest opvallende zichtbare verschil aan te geven.
             
Van beide type wagens ook een compleet beeld.
Ten eerste een plaatje dat geschoten is tijdens een van de jaarlijkse behendigheidswedstrijden voor beroepschauffeurs. De 9744 tijdens een soort darten voor bussen. Het is de bedoeling het voorwerp dat onder de kentekenplaat hangt, zo dicht mogelijk in de roos van de plat liggende schijf te plaatsen. Een van de vele testen tijdens een af te leggen parcours. Misschien kan ik er op termijn eens een hele busbrief wijden aan de behendigheidswedstrijden.

De tweede foto is van een Leyland (LOB dus) die hier staat te bufferen op het Marconiplein op de grens van Rotterdam en Schiedam. De 1705 is voorzien van een Panda reclame. Het rondrijden met reclame uitingen was in de tijd dat deze foto is gemaakt nog een redelijk noviteit. Bij foto 2 staat een ander voorbeeld van zo'n reclame.


Foto 2:
Zoals gezegd, bij foto 2 de 9649 van de NZH uit 1984 met een reclame uit het prille begin van deze bus'vervuiling'. Ik was een hele poos aan het rondneuzen om er een foto van te vinden maar dat valt niet echt mee. Bij Marty Werkman werd op een gegeven moment melding gemaakt van zo'n foto maar Marty ververst zijn nieuws noodzakelijkerwijs zo snel dat ik een paar dagen later achter het net viste. Toevallig, wat heet toeval?, kreeg ik een reactie op mijn MB 200 busbrief van Olaf Horn en hij stuurde mij een foto van, je raadt het al, een bus met de FA reclame erop. Olaf gaf mij toestemming om deze baanbrekende foto te plaatsen en dat doe ik dan ook hierbij. Deze reclame was in die zin baanbrekend dat er in bepaalde delen van Nederland een probleem ontstond vanwege de naaktheid van het fotomodel.
Van Olaf heb ik begrepen dat hij op termijn nog meer reclame foto's zal sturen zodat ik hier graag in de komende edities van de busbrief op terugkom.


Foto 3a-3b:

De foto's 3a en 3b uit de vorige busbrief (85) hebben ook nieuwe informatie opgeleverd. Deze foto's kwamen van een mij goed bekende Aad en nu kwam er post binnen met nieuwe foto's van een lezer met de naam Aat. Het toeval begint wel opvallende vormen aan te nemen....
Aat Hoogland, want die bedoel ik, schreef mij: "Afgelopen zondag (5 april) heb ik de busbrief gelezen.Tot mijn verbazing lees ik de tekst bij de foto's 3a en 3b over een NZH bus. Laat ik deze bus tijdens de Kom in de Kas van Berkel en Rodenrijs tegenkomen. Dit was op zaterdag 4 april. De bus kwam met een koor dat voor Kom in de Kas kwam zingen. Uiteraard heb ik foto's gemaakt van deze bus. Tijdens het maken van de foto's kwam de chauffeur naar buiten. Hij vond het kennelijk leuk dat ik interesse had. Hij vertelde mij dat hij jaarlijks naar de Oekraïne rijdt. Dan gaan de banken er uit en wordt het een soort camper. De bus heeft in zijn dienstjaren ongeveer 1.000.000 km gedraaid en bij hem alweer zo'n 100.000 km tenminste als ik hem goed begrepen heb. Kennelijk is zijn thuisbasis Leimuiden."

De meegestuurde foto's van Aat staan hieronder.



Foto 4a-4b:
In busbrief 85 bij foto 8 maakte ik melding van de 8368. Mijn begeleidende tekst was, net als mijn beschikbare gegevens niet helemaal juist. De correctie kwam van, hoe kan het ook anders: Ruurd Berendes. Hij schrijft: "Dan de WN 8368. Volgens de tekst is de bus bescheiden gebleven en heeft geen 2e leven gekend. De 8368 bestaat echter nog steeds. Zie de bijgevoegde foto van Rene Havez! Na verkoop van de 8368 aan Berkhof is de bus doorverkocht aan Metro Texel waar de bus nog steeds als discobus wordt ingezet!" Waarvan akte.
Er kwam ook een warme herinnering binnen op deze redactie. Van oud Westnederland collega Martin S. (tegenwoordig RET) kreeg ik deze tekst: "De 8368 heb ik ook nog een keer mee gehad. Op 27 okt.1995 met dienst Q 138 (kon niet nalaten mijn oude agenda na te kijken". Ik ben dus niet de enige die oude agenda's kan raadplegen. Heel leuk dat er bij Martin nog zulke herinneringen opkomen aan de hand van zo'n foto.
Op internet heb ik even een foto geleend van de nieuwe generatie bussen, de Ambassadors. Moet dat nu in zo'n nostalgische MB200 brief hoor ik jullie zeggen maar het heeft een bedoeling. Hieronder zie je het wagenparknummer 8368 weer in gebruik en misschien schrijft er iemand over circa 30 jaar nostalgische dingen over deze serie. Je weet maar nooit.


Foto 5a-5b-5c-5d-5e:
Nieuw in deze busbrief de volgende 2 foto's uit de collectie van Piet Bakker. Sfeervolle foto's die doen denken aan de strenge winters van weleer. Het betreft de 6362 van de FRAM in een landelijke achtergrond maar ook halterend in een dorpskern. De 6362 is een DAF TB160DF530 uit 1973 met een aangepaste breedte van 2.20 meter wat hoogstwaarschijnlijk noodzakelijk was op het platteland met alle smalle weggetjes. Uit deze smalle serie zijn verscheidene wagens vanaf 1984 terechtgekomen in Soedan.
 
Van busbrieflezer Rik kreeg ik in 2022 een tip over de locatie van foto 5b. Dat moet geweest zijn in Oosterlittens in Friesland, in het Fries Eaterlittens geheten). De foto komt van Google Maps en het kan geen toeval zijn want deze huisjes lijken als 2 druppels water op die van de winterfoto.
Ook kreeg ik van Rik een 2e foto (5d) met daarop o.a. de 6362 samen met 3 andere wagens uit deze serie. Deze foto is genomen in Sneek op 21 februari 1982. Er wordt 'camping' bij vermeld maar dan zal deze foto niet uit het hoogseizoen stammen....;-)
 
Extra aanvulling van Rik:
De omschrijving 'camping' behoeft m.i. nog de volgende toelichting:
"Voordat ik in 1981 bij de FRAM in Sneek in dienst trad, waren er op een gegeven moment meer bussen dan er op het terrein aan de Bolswarderweg gestald konden worden.
Aan de overkant van de weg lag een braakliggend terrein waar in andere tijden de locomotief draaischijf lag.
Dat terrein is daarna met sintels verhard en omheind met een afsluitbaar hekwerk en kon in gebruik genomen worden om bussen te stallen en kreeg toen de bijnaam 'camping'.
Op de uitruklijst schreef men bij het busnummer een "C" en de betreffende chauffeur wist dan precies, waar hij de bus vinden kon.
Er was een chauffeursdienst die, 's avonds na z'n rijdienst, getankte en gewassen bussen naar de 'camping' bracht.
Toen de (nieuwe) stalling aan de ZuidWestHoekweg in bedrijf trad, lag de 'camping' er weer verlaten bij. Veel later werd het terrein hergebruikt als parkeerplaats voor winkelend publiek."

Hierbij nog een extra afbeelding (5e) van de 'camping' met op de achtergrond het afgebroken ziekenhuis en zusterhuis aan de Dr.Boumaweg.
 

Foto 6a-6b:
Dan heb ik nog de hand weten te leggen op unieke foto's uit een ver verleden. Echte originele MB 200 foto's maar met een onfortuinlijke achtergrond. De 8232 uit 1977 heeft een kusje gehad maar het was helaas een nogal heftige zoen van een kraanwagen en de liefde bekoelde snel toen bleek dat de halve achterzijde verdwenen was. De wagen is er bovenop gekomen en zag er later weer zo goed als nieuw uit want in de jaren tachtig heb ik zelf verscheidene keren met dit voertuig mogen rijden en ik heb in die tijd nooit geweten dat het ooit tijdelijk een cabriobus was geworden.

Foto 7a-7b-7c-7d-7e:
Even twijfelde ik of ik deze foto's zou bewaren voor een nieuwe buitenland aflevering van de busbrief maar ik kan het niet laten om er in deze editie lezers mee te verrassen. Van Jeroen Mastenbroek kreeg ik 5 foto's toegestuurd die in deze brief niet misstaan. Uit het verhaal van Jeroen blijkt dat ook bushobbyisten zo nu en dan risico's nemen om hun 'verslaving' tot uiting te brengen. Jeroen schrijft mij: "Op de eerste foto staat de ex ZWN 1191 met een zijkant van de 1179 in Livno in Bosnië op een garageterrein waar naast deze bus nog enkele andere 1100den van de ZWN stonden, grotendeels in zeer slechte staat. Uiteraard wilde ik deze bussen van dichtbij bekijken en dus snel naar de toegangspoort gegaan waar een dikke, nors uitziende bewaker zat. Ik legde hem in mijn beste "handen en voeten" uit wat ik kwam doen. Tot mijn verbazing mocht ik het terrein betreden. Na enige stappen richting de bussen te hebben gezet hoorde ik een geluid dat de liefhebber van Rambofilms wel bekend in de oren zal klinken, maar als je in het echt een geweer hoort dat van de pal wordt gehaald, voel je je niet echt prettig, dat kan ik je verzekeren.  Zo snel als ik kon heb ik het terrein weer verlaten... Gelukkig had ik al flink wat foto's met de telelens gemaakt vanachter het hek."
Op de tweede foto zie je de restanten van de echte Leyland 1179 op de sloop staan. De rechterzijkant zit dan al in de Leyland 1191 die op de eerste foto staat. (de uitstapdeur valt zodanig uit de toon dat hieraan goed te zien is dat er aan deze bus flink gesleuteld is)

Jeroen vervolgt: "Als andere uiterste is de hartelijke ontvangst die ik als hobbyist gekregen heb op Cuba. De meeste chauffeurs zijn heel trots op hun bussen en laten deze dan ook graag aan de fotograferende hobbyist zien, wat natuurlijk de ideale gelegenheid is om het oude nummer van de bus te achterhalen. In dit geval bleek het de ex Westnederland 8442 te zijn die de monteur van deze bus mij trots liet zien. Wat als eerste opvalt is het interieur dat er niet geheel nieuw meer uitziet, maar bij nadere beschouwing bleek dat er een geheel nieuwe stalen vloer in gelegd was. Zo zal deze bus hopelijk nog vele jaren op Cuba blijven rijden." Onder de zonnige foto van de ex-8442 staan 2 kleinere foto's van het interieur van deze MB200 waar de monteur volgens Jeroen trots op leek te zijn....en een foto van de originele 8442 op het busplatform van Den Haag CS. (bedankt weer Marty)

                      

Tot slot van deze Jeroen Mastenbroek-special een bijzondere foto. Jeroen zelf: "Deze laatste foto, eveneens gemaakt op Cuba, laat nog een staaltje creativiteit zien van de Cubanen. Als er op Cuba een bus gesloopt wordt, blijft er niets ongebruikt van de resterende onderdelen. Zo zie je overal fietstaxi's rijden met stoelen uit MB200den, maar ook dit soort bouwsels. De bus is een Giron met een MB 200 dak. Ik vraag me af welke motor er in zit????"

Jeroen hartstikke bedankt.

Foto 8a-8b-8c:
Als tegenhanger van al deze stoere busvoertuigen heb ik hieronder een drietal foto's gezet van iets onooglijks waarvan je nu denkt 'heeft dat ooit gefunctioneerd'.  Als je nu ziet waar we mee rondtuffen, vol software en elektronica, dan steekt dit er heel schril tegen af. Gewoon leuk dacht ik.

           


Foto 9:
De laatste afdruk is ook geen busfoto maar wel iets dat alles met OV te maken heeft. Ik verwijs graag naar de pagina van het scannermuseum waar je op 'fragmenten' moet klikken en in de volgende pagina klik je op 'Streekvervoer Combofoon' en zie je onderstaande beeltenis staan. Intussen heb je al verschillende voorbeelden van communicatie voorbij horen komen. Linksonder zie je 4 speakertjes met de mogelijkheid om 4 gesprekken met de centrale verkeersleiding te horen. Hiervoor moet je wel het afspeelprogramma Quicktime op je computer in werking hebben maar dat zal in veel gevallen geen probleem zijn. Ook op http://scanner.favorietje.nl kan de liefhebber van zenden en ontvangen zijn of haar hart ophalen. (geen zenden en ontvangen zoals bij email!!!)

       

Uitsmijter:
Voor deze uitsmijter heb ik gekozen voor een foto van ex-collega John Windau. John heeft het busstuur verruild voor een stroomhendel (als dat een benaming is die ik mag gebruiken) als machinist bij de NS. Fijn dat de treinmachinist hier gewaarschuwd wordt voor overstekende voetgangers maar of dat erg zinvol is laat ik aan de bevoegde instanties over. Een verzachtende omstandigheid is naar mijn mening in de verte te zien. De rails eindigt daar en de snelheid van een trein zal daardoor zo laag zijn dat een waarschuwingsbord nog wel enig nut kan hebben. Ook de bruine kleur van de rails doet vermoeden dat het niet erg druk zal zijn op dit stukje spoor. Maar curieus is het wel.

Nog een plaatje van een plaatje van John. Geen gekheid op een stokje maar een oplettende meester op de bok. Glimmende spoorstaven dus een druk gebruikt traject op deze foto. Toch lijkt het een klein beetje op 'Alleen op de Wereld' . Rust en ruimte.


 
           
BusBabbel:
Niet spreken met de bestuurder.
Al zolang ik op de bus werkzaam ben, zijn er mensen die het boeiend vinden om dusdanig mee te leven dat ze na verloop van tijd meer over mijn werk en mijn collega's weten te vertellen dan ikzelf. Het zijn de passagiers die dagelijks meereizen maar daarnaast ook extra reizen door voor de lol rondjes mee te rijden om de tijd de doden. Er zijn drie categorieën te ontwaren in deze groep 'groupies'. Ten eerste de afdeling hinderlijk. Dat zijn de mensen die meerijden zonder doel en denken dat elke chauffeur het leuk vindt dat ze voorin blijven hangen en de meest onzinnige prietpraat uitkramen. De tweede club 'fans' zijn de tijdelijke klanten. Deze mensen zijn een paar jaar niet weg te slaan maar groeien er later weer uit en daarna zie je ze vaak ook niet meer terug op de bus. Afgekickt zullen we maar denken. De derde verzameling betreft de meer serieuze groep. Mensen die iets zinnigs te melden hebben en daardoor in de loop van de tijd, soms vele jaren, bij de meeste chauffeurs een welkome gast zijn geworden. Ze worden niet bij elke chauffeur langere tijd op prijs gesteld maar dat begrijpt deze groep en men houdt zich aan de ongeschreven regels op dat gebied.
Net zoals er groepen passagiers zijn te maken, kunnen we ook het chauffeurskorps op deze manier indelen. Er zijn collega's die je nooit zonder gesprekspartner ziet rijden, sommigen tolereren het in enige mate en er is een groep collega's die er niets van moet hebben. 
Er zijn ook mensen buiten de bus die tot de inventaris van ons werk zijn gaan behoren. Zo is er in Nootdorp, onder de rook van Den Haag, een rots in de branding met de naam John. Wie kent hem niet zou ik durven stellen. John is sinds jaar en dag in Nootdorp te vinden in zijn gemotoriseerde rolstoel en hij verwelkomt iedere bus zeer luidruchtig. Nozem en Floepert zijn favoriete uitdrukkingen en als je hem ermee confronteert vliegen de decibellen je om de oren. In weer en wind is hij 'on the road', regen deert hem niet en de zon zorgt in het hoogseizoen vaak dat de huid van zijn gezicht bladdert maar John is op pad. Vroeger toen een dienstregeling nog regelmatig was en ook langere tijd in gebruik, zag hij kans om na enige tijd precies te zeggen welke lijn je als eerste gereden had en wat je hierna ging doen en hoe laat je klaar was en wie je ging aflossen. Tegenwoordig is het voor de meeste chauffeurs al niet meer zo duidelijk dus John slaat ook meer en meer de plank mis, hij heeft tenslotte nog geen InfoXX of GPS op zijn voertuig. Ook is zijn werkterrein steeds beperkter geworden door de nieuwbouw ter plekke en het feit dat er sinds enige tijd geen echt eindpunt meer is in Nootdorp. We kunnen hem geen bekertje chocolademelk meer aanbieden maar hopelijk heeft hij zijn contacten zodanig dat hij dat nu bij de collega's van de HTM kan krijgen die er met de tram wel een eindpuntvoorziening hebben.
Ik begon over passagiers die ik in 3 groepen verdeelde maar eigenlijk zijn het 4 groepen want John is een groep apart en ik hoop dat we hem nog lang mogen zien en vooral horen als we in de buurt zijn.

       
Surftips:
De eerste link is voor http://www.vakantieindezon.eu
D
e naam van deze pagina zegt genoeg over de inhoud.
 
Op http://www.internetwoordenboek.nl kun je je kennis over bepaalde begrippen op computergebied aanvullen. Zet hem bij je favorieten en als je ergens een woord of begrip tegenkomt waar je van wilt weten wat het betekent dan is op deze pagina vermoedelijk wel een uit leg te vinden.
 
Klik op deze link: http://www.sharkbreak.com Klik op een vis in de linkerkolom en ga dan heen en weer met je muiscursor........de vis volgt je overal.
Doe het ook met de andere vissen uit de linkerkolom. Klik ook eens in de rechterkolom en wissel daardoor van achtergrond!
Het heeft geen nut maar het fraai gemaakt en leuk om eens uit te proberen.

Klik op:     


       
Grappig:
Hoe men iemand iets laat weten zonder te beledigen?
Een oude man van 98 jaar gaat naar zijn huisarts voor zijn jaarlijkse onderzoek. De arts vraagt hoe hij zich voelt en de oude baas zegt: "Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld, mijn vriendin is 18 jaar en zwanger. Ze verwacht een kind van mij. Niet slecht…. hè dokter????!!!".
De arts denkt na en zegt: "Laat me u een verhaal vertellen. Ik ken een jager die nog nooit een jachtpartij heeft overgeslagen maar op een dag deed hij per abuis zijn paraplu op zijn rug in plaats van zijn geweer. Toen hij in het bos was stond er plotseling een beer voor zijn neus. Hij nam de paraplu van zijn rug mikte en .......... PANG ! ! ! De beer viel dood neer.
"Ha, ha, ha", lachte de oude man, "dat kan niet. Er moet een andere jager geschoten hebben."                                    
"Precies", zei de arts.
 
De veearts krijgt een telefoontje van boer Karel: "Kunt u direct komen, want Bella moet kalveren?"
"Ok, dat is goed," zegt de veearts, "ik kom meteen."
Als de veearts aankomt op het erf staat boer Karel al klaar om hem naar de stal te brengen waar Bella staat. De veearts trekt z'n handschoenen aan en begint aan de koe te voelen. Boer Karel zijn vrouw komt er ook bij staan om de zaak in de gaten te houden.
Ineens gaat de staldeur open. De knecht komt binnen, kijkt wat schichtig om zich heen, loopt naar de boerin en gaat met z'n hand onder
haar rok. Na wat gefriemel gaat hij weer naar buiten. De veearts staat wat verdwaasd te kijken maar al gauw heeft Bella z'n aandacht weer nodig. Na zo'n twintig minuten gebeurt hetzelfde. De knecht komt binnen, grijpt onder de rok en weer weg.
"Verdikkeme," denkt de veearts, "dat moet ik toch aan boer Karel vertellen. Die slet en die knecht gaan vreemd."
Na veel geschud en gesleur, ligt het kalf eindelijk op de grond. Alles is in orde, zowel met Bella als met haar kalf. De veearts wast zijn handen en staat daarna buiten nog wat te praten met boer Karel. De veearts denkt bij zichzelf: "Dit is het moment, ik ga hem vertellen van de knecht met de boerin."
"Zeg Karel, ik heb je vrouw en die knecht van jou bezig gezien, misschien weet je het niet maar...euh....de knecht zit onder de rokken van je vrouw als jij er niet bij bent....je zal ze toch wel in de gaten houden...niet? Ik wil me er niet mee bemoeien hoor maar..."
"Nee! Nee!" zegt boer Karel, "dat is niks bijzonders. Da's allang zo. Kijk, ik zal het even uitleggen.  Kijk, mijn vrouw heeft een houten been en ik heb daar bovenaan een spijkertje in geslagen en daar hangen we de sleutels van de tractor en van de auto aan."
 
Vijf Hollanders in een Audi Quattro arriveren bij een Belgische grenspost. Daar worden ze gestopt door beambte Sjefke die zegt:
'Het is illegaal om vijf mensen in een Audi Quattro te vervoeren; Quattro betekent vier.'
'Quattro is alleen de naam van de auto,' antwoordt de bestuurder. 'Je kunt er best vijf mensen in vervoeren. Wil je de papieren zien??!!'
'Dat zal weinig verschil uitmaken,' antwoordt Sjefke. 'U hebt vijf mensen in uw Quattro en u breekt daarmee de wet.'
De Hollander wordt ongeduldig en zegt: 'Ik zou graag met iemand willen spreken die verstand van zaken heeft.'
'Sorry,' antwoordt Sjefke, 'Agent Versmulders heeft het nu te druk met twee Duitsers in een Fiat Uno.'
 
"En, ben je nog op vakantie geweest?" "Nee, we wilden dit jaar naar Valkenburg gaan, maar het ging niet door, want alle hotels waren volgeboekt." "Volgeboekt? Dat overkomt mij nooit. Ik bel altijd van tevoren op en dan vraag ik: heeft u nog een kamer voor prins Willem Alexander? Dan zeggen ze altijd: ja. En dan zeg ik weer: nou, prins Willem Alexander komt niet, dus geef mij die kamer dan maar."
   
Ingezonden berichten:
Heer Wim, hij is weer goeeeeeeeeeeeeeed!!! Heerlijk om weer even over die gouwe ouwe gele rakkers te lezen!!
Ik denk dat het gros van de wat "ouderen onder ons" graag nog even achter het roer zouden plaatsnemen. De Leylands die wij hadden, de 1700 serie zeg maar, zijn nog in dienst gekomen in Loosduinen, ik weet dat nog goed (ik ben van de lichting 80-7) en ik moest op een zondagmiddag aflossen ergens in de 'middle of nowhere' en ik kreeg  zo'n 1700 mee....(100 km op de teller geloof ik).
De fluit die je hoorde bij het schakelen was van een snelventiel op de versnellingsbak om de lucht te lossen. Degenen die de werking van de halfautomaat geleerd hebben destijds voor de chauffeurscursus, weten dat de versnellingsbak bestond uit kransen met tanden erop, die werden door knelbanden op luchtdruk vastgezet en zo koos je een versnelling. Bij Leyland werkte het lossen langzaam, zodat er snel-losventielen op zijn gezet, (dat was die fluittoon) om te voorkomen dat de bus in 2 versnellingen tegelijk stond (theoretisch kon dat dus). Delft was van oorsprong een Leyland vestiging, series 2200, 2300, 2400, 2500 en de 1700 natuurlijk met alleen de 7000 serie als Mercedes stadsbusjes erbij. De 9300 serie was de eerste Dafserie (circa 1983) naderhand aangevuld met wat oudere series zoals de 8200serie en een enkele 8300 en 8400 wagen. Die reden op Krimpen en Capelle met dubbele stempelautomaten erin. (8423/24/25 en 26 als ik me goed herinner). Met die krengen reden we over de Honingerdijk in R'dam destijds. Dat wegdek was zó slecht!! en dat dan 3 km lang.
Je laat een foto zien van de 9349, dat was ook goeie serie, maar niet allemaal hetzelfde. Eerst kregen we de 9298/99 t/m de 9307 en een half jaar later de 9349/50/51 en 52. (die waren technisch hetzelfde). Een tijdje nadien de 9353 t/m de 9359 (in Delft) en die laatsten hadden een opgebouwde retarder, zeg maar hulprem, voor degeen die het niet weten. In het begin kreeg je de gekste effecten, bij nat wegdek remde die retarder zo hard, dat de achterwielen blokkeerden en stond je dwars over de weg. Ook had de TD uitgevonden dat die retarder flink wat warmte weggaf dus was de webasto op 50° gezet.... (we hebben wat kou geleden toen!!!!) met geen dank aan de toenmalige generaal van de TD. Ook toen deden ze al aan bezuinigen dus. Nou Wim, het was heel verhaal, als er iets niet klopt excuus, het kan zijn dat ik iets niet goed heb weergegeven hoor, sorry dan.
Groeten vanuit de vestiging Wippolder te Delft. Walter Jansen.

   
Tot slot:
Een mens leert hopelijk van zijn vergissingen (fouten maakt niemand, het zijn altijd vergissingen) want deze brief had ik half april al klaar. Na een paar keer haasten, ging me dat tegenstaan en het gaat ook behoorlijk ten koste van mijn nachtrust dus ik ben met mijn goede voornemens in april begonnen. Ach, ik ben nou eenmaal niet iemand die doet wat de meerderheid doet dus dat went enigszins na ruim 54 jaar....
Volgens mij is deze brief nog weer langer dan z'n voorgangers. Omdat ik met mijn goede voornemens afgeweken ben van de gangbare datum, stuur ik hierbij eveneens iedereen de beste wensen voor een voorspoedige lente. Mijn koolmezen in hun kampeerverblijf aan de muur in mijn tuin, hebben de eieren al gelegd en binnenkort zie ik pa en ma Mees weer driftig af en aan vliegen met de nodige insecten. Op zo'n moment kijk ik zonder jaloezie toe.
 
Wim Koeleman (kameleon@ziggo.nl)
            
    
Wijsheden:
 
Als ik een glas wijn drink, word ik een ander mens, en die ander heeft altijd geweldige dorst. (Carmiggelt)
 
Opschrift op de deur van een reisbureau: Doe ons een plezier en ga weg.
 
Verjaardag vieren is een gezonde bezigheid.
Het is namelijk statistisch bewezen dat mensen, die het meest hun verjaardag vieren, ook het langst leven.

terug naar de